Dla Niej

pierwsze moje opowiadanie nie spodobało się. Mam nadzieję, że to bardziej przypadnie wam do gustu. pzrd
ps. sory za błędy


Zobaczył ją. Szła z dwiema koleżankami. W sumie to nie pamiętał dokładnie jak miały na imię. Brunetka to chyba była Marta, a ruda Aśka. Ona nie wyglądała tak jak jej koleżanki. Każdy przechodzący mężczyzna patrzył tylko na nią. Miała czarne loki. Jej ciało było idealne – długie nogi, piękny idealnie okrągły tyłek i szczuplutki brzuch. Piersi miała dość duże i często je eksponowała. Ale to nie jej umięśnione, opalone ciało przyciągało pożądliwe spojrzenia mężczyzn. To jej oczy. Duże niebiesko-żółte kocie oczy. Parzenie w nie było wciągające, wręcz hipnotyzujące. Kornelia była cudem. Nie było chłopaka w szkole, który by się w niej nie zauroczył. Konrad kochał każdy centymetr jej ciała. Dzisiaj wyglądała wyjątkowo zjawiskowo. Miała na sobie czarną obcisłą bluzkę, dżinsowe spodenki i wysokie obcasy. Zawsze chodziła na wysokich butach, mimo że miała aż 175cm wzrostu.
Konrad siedział na ławce w parku i nie mógł przestać jej obserwować. Nie czuł motylków w brzuchu. Czuł ogromne podniecenie. Podparł jedną nogę żeby nikt przypadkiem nie zauważył jego podniecenia. Myślał tylko o jednym. Poprawił rozporek.
-Serio?- powiedziała jakaś blondynka, nie podnosząc nawet oczu znad książki na sąsiada z ławki.- Podnieca Cię parzenie na jakąś laskę która przeszła 100m dalej? Nie widziałeś nawet jej cycków, które wyciągnęła na wierzch.
Konrad podskoczył, bo nawet nie wiedział, że ktoś koło niego siedzi.
-Co? Nie! Głupia jesteś? – Spojrzał na nią. Była ubrana w wytarte jasne dżinsy i jakąś za dużą bluzę. Miała związane ciasno włosy, a na nos założone okulary. dodał cicho.- Głupia cnotka niewydymka.
Wstał zdenerwowany z ławki i zaczął iść w stronę domu, rozmyślając o pięknej Kornelii. Dzięki niej lubił chodzić do szkoły. Lubił stawać koło szafek i udawać, że się uczy oglądając najpiękniejszą dziewczynę. Sam nie należał do brzydkich. Wiedział to. Zdarzało się nawet, że to dziewczyny jego podrywały, ale on ich nie chciał. Chciał tylko jednej. Był blondynem. Miał niebieskie oczy i lekki zarost. Podczas pobytu na Malcie bardzo się opalił. Kochał sport, ale też, co wszystkich zaskakuje, kochał się uczyć. Był cholernie inteligentny. Czasem myślał, że Kornelia nie interesuje się nim przez to, że jest uważany za najlepszego ucznia.  
Wszedł do domu. Krzyknął do rodziców, że już wrócił i poszedł do swojego pokoju. Ściągnął leniwie czarną obcisłą koszulkę i spodnie. Rzucił się w samych bokserkach na swoje łóżko i włączył laptop. Napisał szybko w jakąś idiotyczną rozprawkę na angielski o spojrzał na zegarek. Była już 23:30. Postanowił iść się umyć. Wziął spodenki do spania i udał się do łazienki. Prysznic zajął mu jakieś 10 minut. Wracając do swojego pokoju przypomniał sobie to tej głupiej dziewczynie z parku, która zauważyła jak próbuje ukryć podniecenie. Zdenerwował się, bo nie lubił jak ktoś się niego śmiał. Nienawidził tego. Położył się na łóżku i myśląc o pięknej Kornelii udał się w krainę Morfeusza.
Godzina 7.  
-dryńńńńń……- zaczął dzwonić natarczywie budzik. Konrad wstał wykonał poranną toaletę i wybiegł do szkoły. Dzisiaj czwartek, więc pierwszą lekcją będzie matematyka. Konrad nigdy nie miał problemów z tym przedmiotem, więc jego niechęć uczestniczenia w tej lekcji nie była aż taka duża jak reszty klasy. Wszedł do klasy, przywitał się z kolegami i usiadł na swoim miejscu koło Marka. Dał spisać koledze zadanie i zaraz do klasy weszła nauczycielka. Lekcja się zaczęła, ale nagle drzwi do klasy otworzyły się i ukazał się nie kto inny jak Ona. Konradowi serce zaczęło bić ze zdwojoną siłą.
-Dzień dobry, przepraszam za spóźnienie. – Powiedziała swoim seksownym głosem.
- Dzień dobry, co tutaj robisz Kornelio? Przecież to nie twoja klasa. – Odpowiedziała zirytowana nauczycielka tym, że ktoś przerywa jej lekcję. Poza tym nie lubiła Kornelii. Żaden nauczyciel jej nie lubił. Nie była najlepszą uczennicą, a do tego opuszczała prawie połowę lekcji i nie stosowała się do szkolnych zasad noszenia spódniczek przynajmniej do połowy uda.
- Widzi pani, zostałam tu przeniesiona.  
-Ale dlaczego?- Odparła zdumiona matematyczka.
- Jakby to pani powiedzieć…. Nie pani sprawa?
Matematyczka aż poczerwieniała ze złości. Oczywiście nie obyło się bez kazania na temat tego, że dzisiejsza młodzież nie ma w ogóle szacunku do starszych. Kornelia nawet tego nie słuchała tylko usiadła w ostatniej ławce i zaczęła spokojnie wyciągać książki. Nauczycielka dalej krzyczała, a cały swój monolog zakończyła słowami:
-Ty nie zdasz. Ty nie umiesz matematyki. Raczej nie sądzę, żeby jakaś koleżanka ci pomogła. Bo i Marta i Asia już raz nie zdały z tego przedmiotu, a innych koleżanek chyba nie masz?
- Konrad mi pomoże! Prawda Konradku?