Czy to już koniec?

Jest to pierwsza część opowiadania, które niedawno zaczęłam pisać, mam nadzieję, że Wam się spodoba. Wspomnę jeszcze, że lubię pisać i jest to jedna z moich pasji...

Jezu-pomyślałam-wstając w poniedziałkowy poranek-dlaczego wszystko musi być tak do dupy.Mam na imię Julia mam 17 lat jestem dość zamkniętą w sobie osobą. Rok temu moja głupia matka postanowiła zrobić mnie i tacie z życia piekło.Przyłapałam ją z jakimś facetem u nas w domu a Ona zamiast się zmartwić zaczęła krzyczeć, że mam wyjść i dać jej spokój. Po roku rozpraw sądowych i kłótni pozwolono mi zostać z tatą, ten czas był okropny dla nas obojga, popadłam w depresję, zaczęłam się ciąć. Naszczęścię po licznych wizytach u psychologa udało mi się z tego wyjść i wrócić do normalnego życia, chociaż już nigdy nie będę tą samą pogodną"Julką".

Gdy wstałam włożyłam na siebie czarne rurki, szary sweter i klasyczne conversy. Weszłam do kuchni tata z sztucznym uśmiechem smażył naleśniki, złapałam jednego w rękę, cmoknęłam go w policzek i uciekłam do szkoły. Dojście do liceum zajmowało mi 15 minut ale i tak wpadłam na pierwszą lekcję spóźniona. Dzień minął spokojnie przede 16 wracałam ze słuchawkami w uszach do domu i nagle wpadłam na kogoś, był to ciemnowłosy chłopak z wielkimi brązowymi oczami obydwoje wylądowaliśmy na twardym chodniku. Przepraszam - wyszeptałam i niezdarnie próbowałam się podnieść nieznajomy wstał pierwszy i podał mi rękę.Wojtek-przywitał się Julia-odpowiedziałam.

Wymieniliśmy się numerami telefonu, obiecałam, że zadzwonię albo napiszę. Cały tydzień minął spokojnie, nie odważyłam się zadzwonić do Wojtka. W piątek wieczorem siedziałam sama w domu, tata wyjechał na weekend w delegację. Przed 19 zadzwonił telefon

-Część-powiedział mało znajomy mi głos, w którym rozpoznałam Wojtka

-Hej-odpowiedziałam

-Miałaś zadzwonić-wyrzucił mi

-Wiem, ale jakoś brakowało mi pewności-przyznałam

-Jaka jest szansa, że wyciągnę cię dzisiaj na imprezę?

-Żadna-zaśmiałam się

-Dlaczego?

-Jestem zmęczona, a co powiesz jutro na spacer?

-Będę po ciebie o 11

-Dobrze

-Jeszcze jeden szczegół, gdzie mieszkasz?

-Na Wodnej 25

-To do zobaczenia

-Pa pa

Podekscytowana poszłam pod prysznic, wypiłam szklankę ciepłego mleka z miodem i poszłam spać. Wstałam po 9 zrobiłam lekki makijaż, nic specjalnego eyeliner, tusz, podkład, zjadłam śniadanie i czekałam na przyjście Wojtka. Chwilę po 11 usłyszałam ciche pukanie.

Jeśli wam się spodobało napiszcie w komentarzu i bardzo szybko pojawi się kolejna część...

Agata