Czego pragnę - wprowadzenie.

Hej! Będzie to napisane króciutko, bo nie mogę wam zdradzić wszystkiego. Następne rozdziały ( oczywiście jeśli zechcecie) będą o wiele dłuższe.  
Pzdr. Dusiaczekk
***********************************************************************

Dlaczego oni mnie tak zranili, dlaczego?! Nie mam nic, kompletnie nic! Siedzę teraz w jakiejś Kanadzie. Wszystko, wszystko stracona. Zabrali mi wszyściutko. Chodzę w weekendy, po szkole i nieraz przed szkołą do szkoły aktorskiej, kocham ją. Och, przepraszam co za błąd, chodziłam bo oni wszystko mi zabrali Piksa też. Piksio to był szkółkowy koń, tylko na nim jeździłam oraz wygrywałam międzynarodowe zawody. W LA byłam znana z tego, że na nim jeżdżę. Zabrali mi przyjaciół, został mi tylko jeden - Player. Player to mój golden retriever. Nie umiem opisać tego co czuję, bo czuję rozpierającą mnie nicość. Łzy cisną mi się do oczu.  
    Rodzice mówią, że tu będzie tak samo, też mieszkamy w najbogatszej dzielnicy, jak w Los Angeles. Ale dla mnie to nie to samo. Nigdy nie byłam zarozumiałą bogaczkom. Mamy forsę, ale ja się tym nie jaram. Mam rzeczy od znanych projektantów, ale nie są to sukieneczki, minióweczki i szpileczki. Dżinsy, dresy, topy - to rzeczy które mam na co dzień. Butów nie mam dużo mam sześc par conversów, pięć air maxów i jedną parę szpilek( matka z ojcem na bankiecik nalegali. ).  
   Nie chcę tu nikogo poznawać, ja chce wrócić do mojej paczki. Zaraz będę miała 17 urodziny, a ci mnie zabierają z kraju. Nasuwa mi się tylko jedna rzecz dla której to zrobili. Mianowicie " zapewnienie" mi lepszej przyszłości. A ja w dupie mam lepsza przyszłość, ja chcę do Katy, Britney, Josha i Toma. To ich kocham, a teraz wprost nie nienawidzę moich " kochanych" rodziców. Boli najbardziej to, że mama i tata nie chcą wracać do mojego kochanego miasta.  
*******************************************************************
Zakańczam tak o to, jeśli chcecie się dowiedzieć co będzie dalej piszcie : )