Oddycha? Tak, oddycha, ale już nie jęczy. Zrezygnowany, zmęczony wzrok, kałuża krwi i porozwalane dookoła „sztuki mięsa”.
Teraz piłka elektryczna – kości będą stawiać opór. Mrukliwe odgłosy buntu i szeroko otwierające się w panice oczy.
Zignorowane, i po kolei:
Mały palec prawej dłoni, diaboliczny wrzask i taniec węża na stole.
Knebel.
Paluch kolejny i kolejny, potem druga dłoń. Stopa lewa i prawa. Ryk.
Skalpel.
Oddech przyśpiesza do maksimum.
Cięcie – od góry do dołu i tłumiony starą szmatą kolejny wrzask.
Zaciskam rękę na bebechach…
Już nie krzyczy, cisza jak makiem zasiał.
Wchodzę do salonu, dzierżąc garnek z aromatycznie parującą potrawą.
– KOCHANIE, KOLACJA!
Komentarze (8)
Kathina 4 dni temu
y.. Dobra. To Horror? A gdzie? Wątek krwi i tyle? Jakoś niezbyt powalające. Weszłam z ciekawości, ponieważ bardzo lubisz krytykować pewną pisarkę na tej stronie. Ale patrząc po tym co ty piszesz, powiem tak: Szału nie ma dupy nie urywa
Jednak miałam rację. Zwykła zazdrość 
92%1
iamnaughty1990 15 lutego
Zginął to zginął...po co drążyć temat?
92%1
Duygu 10 lutego
Zaintrygował mnie ten tekst. Krótki, ale trzymający w napięciu. Końcówka trochę mnie rozbawiła. Ciekawy pomysł
100%1
Somebody 10 lutego
Ktoś zginął marnie, więc jestem połowicznie zadowolona
92%1
angie 10 lutego
Fuj.... Czyli, że Ci się udało
92%1
nanoc 10 lutego
O w mordę, mocne i ta zaskakująca puenta na koniec - Super, mistrzostwo
92%1
AnonimS 10 lutego
Jeść mi się odechciało po takim dokładnym opisie..
92%1
Speker 10 lutego
Krwawa rzeź.... A czy ktoś widział nie krwawą rzeź?
Wizyta u rzeźnika?
Bardzo mocne....
Co było na kolację ?
92%1