Drabble – Porażka

Wspinam się, włażę ku górze, dla odpoczynku, dla rodzinnego ciepła. Ale nic z tego, znowu się poślizgnęłam i spadam, z hukiem i trzaskiem staczam się w dół, zgładzona. Lecz ja się nie dam, o nie!  
    Próbuję znowu, po raz enty, przecież w końcu musi mi się udać.  


    Zamarznięte serce prosi o ostatni przebłysk siły, o upór i mobilizację.  
    Lezę więc znowu, na chwiejnych nogach pokonując kolejne przeszkody, wrednie utrudniające mi drogę do celu.  
    Doczłapałam już prawie na szczyt, ale tu kolejny feler i znowu jestem na dole.
    Obolałe ciało i dusza.


    Do diaska, chyba nic z tego, przeklęte oblodzone schody!