Nie Zapomnę (Prolog)

Czy czasami tez masz wrażenie, że robisz non stop to samo ale i tak nic z tego nie pamiętasz? Jeżeli tak to pewnie moja historia jest prawdą i, że wydarzyło ci się to samo co mi.

Pewnie zadajesz sobie pytanie, co nas łączy? Niestety bardzo dużo ale zarazem nic.

Pozwolisz, że ci opowiem co się stało abyś ty pamiętał bo w każdej chwili ja mogę zapomnieć.

Wszystko wyglądało tak normalnie, zwyczajnie... Nikt nie wie jak to się zaczęło...

Nigdy nie rozumiałam osób które popełniały samobójstwa, dopóki sama nie zaczęłam o tym marzyć. Jednak te pragnienie było nieosiągalne...

Mam dziwne wizje, wspomnienia jednak nie jestem pewna czy są prawdą, bujną wyobraźnią, albo tylko ktoś zarządza moimi myślami. Nie wiem sama... Jedyne co wiem to, że teraz nie jestem wolna, jestem więźniem własnych myśli, jeżeli w ogóle jeszcze do mnie należą.

Znajduje się właśnie w Obozie Pamięci czy jakoś tak. Po co tu jestem? Nie mam zielonego pojęcia.

Jedyne co tu robimy to żyjemy jak roślinki.

Jemy,  

oddychamy,  

wydalamy.

Nic więcej.

Po co to wszystko? A skąd mam wiedzieć, a nawet jeśli wiedziałam to już nie pamiętam.

To pierwsze co nam zabierają

Jestem teraz w ogrodzie i nawet nie pamiętam po co.  

Miałam dwanaście zabiegów. Dwa zabiegi na rok. Tkwie tu aż sześć lat.  

Wczoraj miałam zabieg.

Chyba

Nie pamiętam

Po zabiegu pamięć wraca,  

Polepsza się

Dzień po dniu.

Przed zabiegiem pamiętasz wszystko co robiłaś od dnia zabiegu.

A potem kolejny.

I tak do zasranej śmierci.

Czy ja się boje?

Nie wiem.