Powitać, powitać sąsiadów! cz. 6

„Boże! Co ja najmądrzejszego robię! Na ich oczach zdjęłam stanik! Wydaje mi się wręcz, że aż im ślina cieknie… Och! Jakież to przedziwne uczucie, z jednej strony tak krępujące… a z drugiej – tak niesamowicie podniecające!”

- Naprawdę… darujecie mi, to że zamiast się wami zajmować, będę zapierała biustonosz… ???

„Chłoną widok mojego biustu, jakby to był jakiś cud sztuki!”

- Doprawdy… uważacie, że w tym stroju powinnam pozostać na kolacji???

„Chyba tak nie uważają… Czuję, że zaraz powiedzą, że powinnam też zaprać haleczkę i majteczki…”