Fabryka. Elegancka damula i czarni robotnicy (miniaturka) cz. 10

Jakże wielkie było moje rozczarowanie! Nie dotrzymali słowa, nawet w małym calu… Chociaż słowo „cal” w ich wypadku było mało adekwatne…
Nie spuścili mi się do ust, na co liczyłam… Zachowali cały ładunek nasienia w swoich magazynkach…

Gdy skończyłam im obciągać, ponownie „wzięli mnie na warsztat”.  
Znowu szpikowali mnie swymi „iglicami”… nie zważając na moje protesty, łkania i płacze…

Delektowali się kontrastem kolorów ciał, tak samo, jak wcześniej kontrastem naszych ubiorów: mojego – biurowego i ich „robociarskiego”.
- Czarny kutas w białej piździe! Czy może być piękniejszy widok?! – Rechotali.

Konsekwencje ich poczynań były niestety nad wyraz owocne…