Zakazany Pan ~4~

Błąkałam się po mieście, tak trochę orientowałam się gdzie jestem, byłam tu kiedyś z Julą, z mojej torebki zaczął dochodzić dzwonek, sięgnęłam więc po telefon i odebrałam
- Halo?
- Witaj Roksano, mogłabyś przyjść do domu? Pani Klara wraz ze swoim mężem chcą przedstawić ci twoją nową rodzinę, jeżeli chcesz to mogę po ciebie przyjechać, tylko powiedz gdzie jesteś
- Dziękuję, nie trzeba, za chwilę będę - mówiąc szczerze to stresuję się trochę

Po około 15 minutach jestem w środku, ściągam buty i gdy już chcę wejść słyszę czyiś głos..
- Powinnaś nas powiadomić o tym, że po domu będzie chodziła jakaś przybłęda- jest to męski głos, jakby już go słyszała..
- Synu, jak ty się wyrażasz! Jeżeli nie podoba ci się, to proszę droga wolna, jesteś pełnoletni..
-Zobaczymy jak cię okradnie, wtedy też będziesz jej bronić? a może i znajdziesz dla niej wytłumaczenie..- słysząc to szczerze to zrobiło mi się przykro.. nigdy nikomu niczego nie ukradłam i nigdy nie zamierzam..
nagle zza pleców słyszę głos..
- Nie wchodzisz?- to wujek
- Już właśnie, ściągałam buty..
- Dobrze- powiedział po czym się uśmiechnął  
- To idziemy?- zapytał
- Tak, tak chodźmy  
Gdy już mieliśmy wchodzić wuja zatrzymał się i odwrócił do mnie  
- To co on powiedział, to nie była prawda, on tak na prawdę nie myśli.. po prostu już tak ma, później będzie żałował- ja w tym momencie zrobiłam się pewnie taka czerwona, że masakra..
- J-ja nie chciałam podsłuchiwać, nigdy tego nie robiłam..
- Wiem- powiedział po czym uśmiechnął się, lecz tak jakoś dziwnie.. a raczej mile.. poczułam troskę, to czego od 4 lat nie poczułam.. odniosłam wrażenie jakby był moim ojcem.. łzy momentalnie pojawiły się na mojej twarzy lecz i tak czułam się przy nim bezpieczna, tak jak przy moim prawdziwych tacie..
Wyprostowałam się i weszłam z nim do salonu gdzie stała ciocia z dziewczyną, chyba w moim wieku, miała piękne, nie za długie brązowe włosy, obok niej stali dwaj odwróceni chłopcy rozmawiający ze sobą, jeden miał blond włosy a drugi brązowe  
- No odwróćcie się..

I w tym momencie odwrócili się, a ja zapewne się zarumieniłam, a mianowicie.. stał przede mną chłopak który zaczepił mnie dziś wraz z przyjaciółmi, miał brązowe włosy i zielone oczy, o obok niego stał.. chłopak który mnie, , obronił''? przed nim, miał blond włosy i niebieskie jak morze oczy, lecz oczy dziewczyny były jeszcze bardziej ciemniejsze od blondyna.
- To jest Alicja, obok Kacper i Krystian- Krystian to blondyn, więc Kacper to ten drugi, czyli szatyn..
Alicja podbiegła do mnie i przytuliła mnie na co ja odpowiedziałam tym samym.. myślę, że zaprzyjaźnię się z nią!
Chłopcy wciąż wpatrywali się we mnie, nie spuszczając z oczu..
Jako pierwszy z nich podszedł Krystian, by się przedstawić, kątem oka widziałam, że Kacper nadal mi się przyglądał..
- Cześć, po raz drugi, jestem Krystian, a ty z tego co usłyszałem, lecz nie od ciebie.. to jesteś Roksana- Powiedział po czym uśmiechnął się do mnie..
- No cześć, ja jestem Kacper, z tego co pamiętam to słyszałaś już moje imię..- mówi po czym puszcza mi oczko i staję obok brata
- Dobrze w takim razie oprowadźcie Roksanę do domu i powiedźcie co i jak. A o 19 będzie kolacja- powiedziała ciocia po czym wyszła wraz z mężem.
Alicja chwyciła mnie za rękę i pociągnęła za sobą, idąc w stronę dużych, pięknych schodów..
- Mów mi Ala, no wiesz tak w skrócie, a ja mogę mówić ci Roks?- powiedziała po czym lekko się uśmiechnęła
Za nami wciąż podążali bliźniacy, tak tak są bliźniakami, mają 18 lat..  
- Oczywiście, że możesz- powiedziałam, oddając uśmiech
-Z tego co wiem, jesteś nieśmiała
- Z tego co ja wiem, to raczej tak- powiedziałam i zaśmiałam się a ona wraz ze mną
Ala stanęła przed jednymi z drzwi, a ja zaraz za nią
- Za tymi drzwiami kryję się twój, mam nadzieję piękny pokój


Jezu, przepraszam, że znów wstawiam tą samą część, ale przez przypadek usunęłam...