Nowe liceum cz.6

Na miejscu byliśmy o dwudziestej. Drzwi były otwarte więc bez pukania weszliśmy do środka. Wnętrze domu było piękne tak samo jak i jego zewnętrzny obraz. Odwiesiłam żakiet na wieszaku znajdującym się w przedpokoju. Po chwili moim oczom ukazała się postać Krystiana i Patryka ale dziwne, że nie było z nimi Nikodema. Gdy ich zobaczyłam od razu wpadłam w ich ramiona.
- Hej chłopcy. -powiedziałam gdy skończyliśmy się przytulać.  
Po naszej krótkiej rozmowie zaczęli mnie z wszystkimi poznawać. Poznałam dużo ciekawych osób. Po chwili usłyszałam głos.. Nikodema.
- Maja, mogłabyś przyjść do mnie do pokoju? Chciałem Ci coś powiedzieć.
Odwróciłam się do chłopaka na znak, że się zgadzam. Weszliśmy po schodach i udaliśmy się do jego pokoju. Zastanawiałam się co chłopak chce mi powiedzieć. Weszliśmy do środka i tak jak się spodziewałam panował tam bałagan. Na środku stało łóżko na którym leżała zwinięta kołdra. Po obu stronach stały szafki nocne. Na ścianie przed łóżkiem wisiało zdjęcie całej trójki. Pod nim znajdowała się dwuosobowa kanapa. Na prawo od sofy stała szafa narożna obok której były drzwi. Na lewo natomiast stało duże, drewniane biurko. Do pokoju przylegał balkon. Pomieszczenie było bardzo ładnie pomimo panującego tu chaosu. Zarz po wejściu do pokoju Niko złapał mnie za rękę i zaprowadził na balkon. Przepuścił mnie pierwszą w drzwiach a gdy stanęłam opierając się plecami o balustradę podszedł i złapał w pasie.  
- Maja. -rozpoczął- Wiem, znamy się krótko. Zaledwie dwa dni. Ale chciałbym Ci powiedzieć, że..
Przerwał nagle bo na balkon wpadł Krystian i wskoczył mu na barana. Ja zaczęłam się głośno śmiać.
- Gołąbeczki zaraz zaczynamy. -oznajmił schodząc z Nikodema. Bez słowa wyszliśmy z pokoju. Szybko zbiegłam na dół i usiadłam na ostatnim schodku. Próbowałam usłyszeć rozmowę chłopaków na szczęście rozmawiali głośno.
- Idioto! Właśnie miałem jej to powiedzieć. -usłyszałam Nikodema
- To ona jeszcze nie wiem?! Miałeś to rano zrobić! -krzyknął Krystian
- Obiecuję, że jeszcze dzisiaj jej powiem..
- No to powodzenia stary!
Wyszli z pokoju a ja natychmiast pobiegłam do reszty. Muzyka leciała. Na stołach leżało jedzenie, picie, talerze i szklanki. Większość siedziała na kanapach, a reszta tańczyła lub po prostu stała i gadała. Było sporo osób. Udało mi się naliczyć około piętnastu. Usiadłam na kanapie, a po chwili dołączyła do mnie jakaś dziewczyna.
- Siema, Martyna jestem. -powiedziała z uśmiechem
- No, cześć. Maja.
- Co tu porabiasz tak sama?
- A tak przyszłam do znajomych ale wszystkich gdzieś wywiało.
- Sorry Martyna porywam Ci koleżankę. -wtrącił się Nikodem łapiąc mnie za rękę. Zabrał mnie do jakiegoś ciemnego pomieszczenia. Po chwili z głośników usłyszałam wolną muzykę i ujrzałam twarz Nikosia w blasku świec. Byłam lekko zarumieniona.
- Zatańczymy? -wyciągnął rękę w moją stronę.
- Oczywiście.
Oplotłam ręce w okół jego szyi a on położył na moich biodrach. Zaczęliśmy się powoli kołysać w rytm muzyki. Po kilku minutach utwór się skończył. Niko spojrzał mi głęboko w oczy.
- Masz piękne oczy. -odgarnął mi włosy z czoła. - Tam na balkonie -zrobił pauzę- Chciałem Ci powiedzieć, że mi się podobasz. Maja podobasz mi się!
- Nikodem.. Nigdy nikt nie zrobił czegoś takiego dla mnie. Bardzo Ci dziękuję. -pocałowałam go w policzek. - I wiesz co? -uśmiechnęłam się- Ty też mi się podobasz. Podobasz mi się!
Kiedy chłopak usłyszał te słowa wziął mnie na ręce i kręcił w okół.
- Nikoś, głupku! Postaw mnie! -piszczałam.
Chłopak na moją prośbę postawił mnie i mocno przytulił. W jego ramionach czułam się bezpiecznie. Gdy skończyliśmy się przytulać, spojrzeliśmy sobie w oczy i po chwili nasze usta się złączyły. Było wspaniale.
- Jesteś wspaniała. -powiedział Nikoś
- Ty bardziej.
Oboje zaczęliśmy się śmiać.



No to mamy część 6. Akurat ta za bardzo nie wyszła, ale jest
Czekam na Wasze opinię ;>