miłość?a co to takiego cz.2

NO I JEST KOLEJNA CZĘŚĆ TEGO PŁYTKIEGO, BEZSENSOWNEGO, PRYMITYWNEGO(SARKAZM)OPOWIADANIA.MIŁEGO CZYTANIA

Otworzyłam oczy ciesząc się.Już dawno tak się nie wyspałam.Zeszłam z łóżka i skierowałam się w stronę łazienki.Jedyne czego teraz potrzebowałam to zimny prysznic na przebudzenie.Kiedy wyszłam z kabiny okazało się ze nie ma prądu.Po prostu świetnie, będę łazić z mokrą głową.Zeszłam na dół do kuchni i korzystając że mamy nie ma w domu wyciągnęłam pudełko z lodami.Delektowałam się wolnością i spokojem dopóki nie usłyszałam zamykających się drzwi.No i się zacznie
-co ty sobie wyobrażasz?-zapytała mama gdy tylko znalazła mnie w kuchni
-o co ci znowu chodzi -zapytałam.
Dobry humor ulotnił się tak szybko że nie zdążyłam się nim nacieszyć  
-o co?tym że nie przyszłaś do szkoły to jeszcze cały dzień spędzasz w łóżku -powiedziała  
-oj tam oj tam, wyluzuj-powiedziałam chcąc pokazać ze wcale nie mam wyrzutów sumienia
-mam tego dosyć, masz szlaban na komputer dopóki nie poprawisz tych pał-powiedziała  
-okey-odpowiedziałam i ruszyłam do siebie.Wzięłam z biurka laptop i zeszłam na dół -masz-powiedziałam kładąc laptopa na stolik i wróciłam do pokoju.Nie ma mowy że mnie wkurzy czymś takim.Co ja mam robić.Pójde się przejść-pomyślałam po chwili.Włożyłam na siebie jakieś przetarte jeansy i koszule o dwa razy większa ode mnie.Założyłam trampki i wyszłam na dwór.Była ładna pogoda więc totalnie nie zwracałam na mokre włosy.Założyłam słuchawki i poszłam w stronę parku.Muzyka przestała lecieć ale mimo wszystko nie ściągałam słuchawek.Siadłam na ławce obok lasku i zaczęłam zasypiać.Nagle słońce zgasło.
-hej, idziesz się przejść?-zapytał Kamil.
Nie musiałam otwierać oczu by to wiedzieć, poznałam go po tym pewnym siebie głosie  
-nie dzięki -powiedziałam udając miłą  
- to się przysiądę -powiedział chłopak myśląc że się z tego cieszę  
-może i nie mam przy sobie budzika ale uwierz mi że wystarczy mi kamień-powiedziałam nie mogąc słuchać tego dupka dłużej  
-co ja ci zrobiłem-zapytał nie spodziewając się mojej reakcji
-wystarczy że jesteś zadumanym w sobie chłoptasiem myślącym że kasa jest najważniejsza-odpowiedziałam słodkim głosikiem i wstałam z ławki  
- jeszcze ci udowodnię jak się mylisz-powiedział  
-mmmmm wyzwanie?-zapytałam i odeszłam  
Zauważyłam ścieżkę do lasu której wcześniej nie widziałam i skręciłam w nią z ciekawości.Las robił się coraz ciemniejszy a ja coraz bardziej zachwycona.Na końcu ścieżki stała ławeczka a wokół niej rosło wiele kwiatów.To miejsce wyglądało jak z bajki.Siadłam na ławeczkę i poczułam ból na karku.W jednej chwili osunęłam się na ławkę i zapadła ciemność.

KOMENTUJCIE <3