Nie dobrze ulokowane uczucia

Oczami Kamili
Bardzo długo czekałam na ten dzień.. To właśnie dziś moja bardzo dobra koleżanka obchodzi swoje 18 urodziny.. Dzisiejszego dnia miałam spotkać się także z moim chłopakiem, z którym to miałam iść na dane urodziny byłam bardzo podekscytowana ale również poddenerwowana, ponieważ mój chłopak od kilku dni mnie unika i nawet nie piszemy..Po całym dniu przygotowań na nasze świętowanie musiałam wychodzić z domu wzięłam pięknie zapakowany prezent i udałam się w wyznaczone miejsce, na którym to mieliśmy spotkać: Ja, mój chłopak i nasz również bardzo dobry kolega.Gdy dotarłam od mojego wybranka nie oczekiwałam nawet jednego buziaka, gdy chciałam mu go dać odwrócił głowę co było jednoznaczne.. Przez całą 18-stkę ciagle mnie przytulał oraz ciągle trzymał mą dłoń jakby bał się że mnie straci... Ok 2 nad ranem wyszliśmy z lokalu w którym działo się wszystko i podążaliśmy w stronę domu. Wiedziałam ze czeka nas rozmowa i wtedy padły słowa koniec. Byłam bardzo zdziwiona i rozczarowana gdyż bardzo go kochałam jednak kilka tygodni po całej sytuacji było mi już lżej. Miesiąc później zachorowałam okazało się to tak poważne że zabrało mnie pogotowie i wylądowalam w szpitalu.. Wtedy to pewnego dnia dostałam wiadomość na Facebooku byłam święcie przekonana że napisała to moja przyjaciółka więc szybko chwyciłam w dłoń telefon i szybkim tempem chciałam jej odpisać jednak zaskoczyło mnie gdy zamiast ujrzeć kontaktu, , Alicja'' ujrzałam Kornel.. Nie znaliśmy się.. Szczerze? Nawet nie chcę go poznawać po co mam poznawać kolejnych idiotów a na takiego się zapowiadał.. To wszystko było tak bardzo zagmatwane że pogubiłam się sama.. Czas leci powoli a ja z dnia na dzień jestem bardziej i bardziej zakochana..

Oczami Kornela
Stwierdzam fakty potrzebuję pomocy.. Kogo tu by poprosić.. Na myśl przyszla mi ona.. Kamila.Piszę do niej już kolejną godzinę i zastanawiam się czy napisać aby mi pomogła czy aby nie wzięła mnie teraz za nachalnego kolegę ze szkoły...