Miłość nie zawsze łatwa cz.5

Jej jakby zabrakło słów, czekała aż on coś powie.I rzeczywiście po chwili się odezwał ale zaczął od wyrzutów.
-Co ty robisz?Oszalałem ze strachu o ciebie gdy się dowiedziałem co się stało.Proszę nie rób tak więcej.Uważaj na siebie.Gdybyś...nie umiem sobie tego wyobrazić, to byłby jakiś koszmar, nie wiem co bym zrobił, chybabym nie umiał bez ciebie żyć.
Zamilkł by złapać oddech bo był zdenerwowany.Jak tu jechał czuł jak serce mu bije z zawrotną szybkością z myślą że mógł ją stracić.Spuścił głowę na dół i zakrył dłońmi.Nie chciał płakać ale mimo wszystko uronił tę jedną łzę.Tak bardzo ją kochał.
Ona złapała go za rękę, zrozumiała w końcu jakim Błażej darzy ją uczuciem, postanowiła wyznać mu, że czuje to samo i że pragnie dać temu szansę.
-Kocham Cię Błażej-powiedziała i dodała po chwili już szeptem-pocałuj mnie proszę.
Uniósł powoli głowę i spojrzał w jej oczy, były takie piękne.Spojrzał na usta, od zawsze pragnął ich dotknąć, całować...w końcu dostał szansę.Pochylił się ku niej...ich usta się złączyły w czułym pocałunku.Oboje odczuwali w tej chwili błogie szczęście.
Na salę weszła mama Olgi.Ujrzała scenę zakochanych.Uśmiechnęła się i wycofała na korytarz.
Oni oderwali się od siebie.Uśmiechy gościły im na twarzach gdy patrzeli sobie w oczy.
...........................................
Tamara i Igor siedzeli teraz w małej kawiarence na parterze szpitala.
-Nareszcie będziemy mogli chodzić na podwójne randki, nie mogę się doczekać.
-Czyżbyś tak uwielbiał Olgę?
Spojrzał na nią figlarnie i nie zważając na publiczność i miejsce, podniósł dziewczynę z krzesła i wziął na ręce, niósł nią jak piórko dopóki nie przeprosiła za swoje ostatnie wypowiedziane słowa.
...........................................
-Jak tylko wyjdziesz ze szpitala zabieram cię na romantyczną kolację we dwoje.
-Mmm.Już się nie mogę doczekać.
Spojrzał na zegarek i pocałował swoją ukochaną.
-Czas na mnie.Jeszcze twoja mama chciałaby się z Tobą zobaczyć.Nie mogę im ciebie zabierać.