W autobusie. Z fantazji? A może z pamietnika Marty?

Dlaczego to mnie tak mocno, tak cholernie podnieca?  
To chyba dzieje się od czasów, kiedy dojeżdżałam autobusem z mojej wioski do miasteczka do liceum.
Bardzo często autobus bywał przepełniony, musiałam się niekiedy bardzo mocno wciskać w tłum…

A gdy było ciasno… kiedy nawet nie było widać, kto stoi obok, zdarzali się tacy niecni chuligani, którzy lubili wykorzystać sytuacje oraz to, że mam na sobie króciutką sukienkę, albo kusą, lub obcisłą spódniczkę…  
A winnam wyznać, że wtedy dość często tak właśnie się ubierałam.  
Jakby prowokując los...
Najbardziej podniecające było wtedy, gdy nawet nie wiedziałam, czyja ręka wędruje w moją stronę...
Oczywiście, im była bardziej nachalna, nieustępliwa - tym większe wywoływała we mnie emocje.
Oczywiście broniłam się przed nią, odpychałam ją, musiałam wykazać, jak porządną jestem dziewczyną...
A jednak, zazwyczaj przegrywałam z nią... przegrywałam z kretesem, zostając sromotnie pokonana na polu bitwy...

Co jest tu moją fantazją, a co ma elementy z prawdziwego życia – nie zdradzę   

A może… może sami spróbujecie zgadnąć? Jestem waszych typów niezmiernie ciekawa!  
Może nawet odkryjecie moje skrywane, damskie sekrety…? Kto wie… I wtedy może będę zmuszona je wyznać???

W każdym razie… wpisujcie je w komentarzu.