Marta z Joanną i Pawłem we Włoszech

TO OCZYWIŚCIE KONTYNUACJA DO TEKSTU Mistrza WROBLA - kontynuatora SAGI O JOANNIE - W TYM WYDANIU - W WYPADZIE DO WŁOCH

Marta przez długi czas nie potrafiła wydusić z siebie słowa. Oddychała głęboko.
-Paweł… nigdy ci się nie przyznawałam… ale… mam tendencje do lunatykowania… Wychodzę z pokoju i… nie wiem co robię…
-Ciociu… wiesz… było mi tak przyjemnie… zrobiłaś mi tak dobrze… - Szeptał siostrzeniec, jednocześnie wymownie chwytając za swego penisa. - Ciociu… błagam… czy mogłabyś jeszcze?
Marta reagowała nieco nerwowo. Z jednej strony czuła, jak jest tam bardzo wilgotna, z drugiej elementarne poczucie przyzwoitości rozpaczliwie szukało dróg wyjścia.
-Ach… Paweł… ale to niemożliwe… nie mogłam tak… wiesz, że nie jestem taka…  
Marta czuła, że im bardziej kłamie, tym bardziej jest podniecona. Rozsądek podpowiadał jej jednak spacyfikowanie tej sytuacji w zarodku.
Podniosła się, żeby wyjść, choć druga strona jej natury nie składała broni. - Ty głupia pindo… przecież oboje tego chcecie… marzysz o tym, żeby ten muskularny młodzieniec wszedł w ciebie swym grubym sprzętem! Chcesz go poczuć! Porządnie poczuć go w cipie!

Chwilę zawahała się.
-Dobranoc Pawełku… kolorowych snów…

Wyszła najciszej, jak potrafiła, drżąc, żeby nie usłyszała jej siostra.
Gdy położyła się, bardzo długo nie mogła zasnąć. Myślała o Pawle. O jego ramionach. O jego młodzieńczym kutasie. Zrobił na niej olbrzymie wrażenie, zwłaszcza jego grubość zaimponowała jej bardzo. Oddychała głęboko.
Nie mogła się powstrzymać, żeby nie położyć dłoni na swej szparce. Zaczęła ją zrazu delikatnie masować, potem coraz mocniej i mocniej. Drugą dłonią zaczęła pieścić piersi. Wyobrażała sobie, że to Paweł… Przypomniała sobie, jak tańczyła z nim kiedyś na weselu kuzynki Doroty.  Pamiętała dobrze, że w jego spodniach zauważała wzwód. Siostrzeniec miał nieco w czubie, przez co był nieporadny i dlatego przypadkowo, a może wcale nieprzypadkowo, schwycił ją za biust. Wywarło to wówczas na niej nieproporcjonalnie potężne wrażenie.
Samo to wspomnienie spowodowalo, że jeden palec, a po chwili dwa, wjeżdżały stanowczo w jej cipkę. Wsuwały się i… wysuwały… Pakowały się jak najgłębiej.  
Jęczała. Zrazu bała się być podsłuchaną, więc była cicha, ale po chwili mniej na to zważała, pojękiwała tak, jakby była porządnie rżnięta przez dorodnego samca. Jak właśnie wtedy po weselu przez starszego drużbę…
Zmęczona zasnęła.

Nie wiedziała ile spała, ale obudził ją dotyk. Powoli docierało do niej, że nie jest w łóżku sama. Zorientowała się, że pod jej kołdrą znajduje się ktoś jeszcze… mężczyzna!
-Paweł! Co ty tu robisz…?
-Wiesz ciociu… nigdy ci się nie przyznawałem, ale mam tendencje do lunatykowania… Wychodzę z pokoju i… nie wiem co robię…