Damulka i nerd cz. 2

Prawił mi komplementy… że jestem ładna… zgrabna… i Bardzo elegancka. Potem dodał cichutko, tak, żebym nie usłyszała - że mam ładne piersi. Pod nosem bąknął - "Ale z niej cycolina!". Zarumienił się strasznie, gdy wyznał, że wiele by dał, by móc je zobaczyć choćby przez materiał stanika… Byłam oburzona! Wyraziłam to stanowczo. Powiedziałam, że niezwykle mnie zawstydził… i że... nie wiem co powiedzieć w takiej sytuacji. Wreszcie wyjawiłam mu, że baaaardzo długo mężczyzna musi ze mną chodzić, żebym odkryła przed nim swe tajemnice… zwłaszcza swe nagie piersi… Jednak potem wyznałam, że oczarował mnie do tego stopnia swą inteligencją, swą erudycją i... męskością, że jestem nim oszołomiona… Dlatego i tylko dlatego robię taki wyjątek… To mówiąc, i demonstrując niesłychaną konsternację, chwyciłam materiał bluzki... wahałam się długo, obserwując, jak młodzian aż się skręca... Wreszcie powoli, powolutku, podciągnęłam bluzeczkę do góry… Młokos natychmiast rozdziawił hapę… Przekonał się, że nie mam na sobie biustonosza... Wpatrywał się w mój biust jak urzeczony… - Boże! Jakie piękne bufory! Tyty jak marzenie!
Ewidentnie, miał przed nosem taki widok, pierwszy raz w życiu. Byłam zawstydzona z tego powodu, ale też niezwykle, ale to niezwykle - podniecona. Tak bardzo pragnęłam tego, by oglądał mnie jeszcze bardziej. Bo oczywiście nie zakładałam, że dojdzie do czegoś więcej. Jednak chciałam, żeby dotknął moich półkuli... Żeby poczuł aksamitność mojej skóry na nich... żeby poczuł ich jędrność... Ale także, żeby wkrótce zobaczył, co mam pod spódnicą...