Babole – Zbok

Z góry przepraszam Was za tą głupotę

***


Żył sobie raz Zbokus Dmuchacz,
och, jakiż był z niego ruchacz,
i choć wiekiem typ podstarzały
wciąż chwalił jędrność swej pały.

Lubił dziewczęta drobniutkie,
musiały być ładne, zgrabniutkie,
ale i trochę drapieżne,  
można wręcz rzec, że lubieżne.

Codziennie ruszał na podryw,
brał wszystko, co było pod łapą,
zachwalał swe cnoty kłamliwie,
bezczelnie kłapiąc swą japą.

A potem do domu, na wyrko,
dzieweczkę typ rzucał brutalnie,
by zaraz w nią wepchnąć penisa,
wciskając go mocno, nachalnie.

Gdy dziewczę się wiło, krzyczało,
to szybko zatykał jej ryja,
i mocniej, i mocniej, i głębiej  
zasadzał jej on swego kija.

Jak było po wszystkim, oddychał,
powoli, spokojnie, głęboko,
a panna leżała zbolała,
bo członkiem naruszył jej oko.

Miał bardzo dużego, długiego
nie dziw więc, że dziewczę skaleczył,  
lecz Zbokus się tym nie przejmował,
tu ważne, że głody zaleczył.

Odpoczął, więc laskę wystawił,
za drzwi, niczym odpadków worek,
i teraz dopiero w spokoju,
zasunął od spodni rozporek.

Już koniec wierszyka durnego,
co to dziś wbił mi się do głowy,
ostatnio na mądre pisanie
bez szans jest, oj nie – nie ma mowy.