Igrzyska śmierci cz.5 - truciciel

Po tym, jak zostałem okradziony z większości przydatnego ekwipunku postanowiłem opuścić moje dotychczasowe schronienie, gdyż złodziej znał już jego lokalizację. Rozejrzałem się po okolicy, nie znalazłem nic ciekawego poza wydrążonym pniem drzewa. Było dosyć grube, miało koło 6 metrów średnicy. Chyba jakiś zmutowany gatunek dębu. Postanowiłem się tam osiedlić. Gdy tylko wszedłem do środka usłyszałem hymn Panem po czym głos spikera informujący, że na arenie zostało 7 trybutów i od tej pory śmierć trybuta będzie oznajmiana wystrzałem z armaty. Była to korzystna informacja, sczególnie że coraz bardziej się rozkręcałem i naprawdę nie miałem ochoty przegrać tych igrzysk. Rozłożyłem się w drzewie i wyszedłem poszukać czegoś ciekawego. Jednak rana po postrzeleniu przy rogu obfitości nie smarowana maścią dawała o sobie znać. Już się zawracałem, gdy usłyszałem szelest liści za sobą. Odwróciłem się cicho. Zobaczyłem dwie dziewczyny. Przylgnąłem do ziemi cicho jak kot. Kiedy odeszły trochę dalej zaczęłem podążać za nimi. Doprowadziły mnie do swojej kryjówki, która zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Zbudowały one szałas. Ale nie byle jaki szałas. Doskonale zamaskowany i duży. Wróciłem do swojego drzewa i nagle przyszła mi do głowy pewna myśl. Swój plan postanowiłem zrealizować od razu. Poszedłem do trującego sadu i nazrywałem gruszek, jabłek oraz śliwek. Potem ile sił w nogach pobiegłem do szałasu dziewczyn. Nie było ich w pobliżu. Porozrzucałem obok owoce, i bardzo z siebie zadowolony wróciłem do swojego drzewa. " No, to teraz czekamy na wystrzały " pomyślałem po czym zasnąłem kamiennym snem.  
-*_*-*_*-*_*-
Sorry, że musieliście tak długo czekać mam nadzieję, że się spodoba. Pozdrawiam - Armiks