Powrót cz. 5

Ta część jest moim zdaniem najgorsza, nie wiem dlaczego, ale jakoś nie mogłam się wczuć i wszystko wyszło tak sztucznie. Postaram się, żeby następnym razem tak nie było z góry przepraszam.  
____________________________________________________
Jej chłopak, najprzystojniejszy i idealny Sebastian, stojący pośrodku kłębów dymu o specyficznym, ale znanym jej zapachu, z lufką w ręce, nawet nie zwrócił na nią uwagi.  
-Sebastian- szepnęła drżącym głosem
-Ola co ty tu robisz?
-A co ty wyprawiasz, przecież nie jarałeś. !
-No kiedyś nie, ale z tego co pamiętam to ty nie piłaś, a zapach dymu cię odrzucał.  
-Wiesz co? To są dwie zupełnie różne rzeczy.  
-Jesteś pewna, że kilka buchów trawki palonej przez dorosłego faceta jest gorsze, niż picie wódy przez napaloną szesnastkę.  
Olka nie odezwała się tylko ze łzami w oczach odwróciła się na pięcie i ruszyła przed siebie. Sebastian złapał ją za rękę i przyciągnął do siebie:
-Skarbie to nie tak, źle się wyraziłem.  
-Nie no może jestem tylko napaloną szesnastką, ale język polski rozumiem.  
-Chodziło mi o to, że blancik czy fajka wodna to nic takiego i naprawdę wiele osób tak robi.  
-Ale ja się, ja się o ciebie martwię rozumiesz?  
Bez słowa otarł jej łzy spływające po jej policzkach.  
-Już dobrze, a teraz powiedz co się stało, że nie pływasz zresztą?
-Przyszłam po piwo dla Kacpra, bo go kac męczy.  
-Dobra coś wymyślimy, a ty kaca nie masz?
-Co ty po dwóch piwach-zaśmiała się
-No tak.  
Wyciągnął piwo z lodówki i wtuleni w siebie wrócili na plaże.