Jakoś na pewno Cz.8

Nicola obudziła się z bólem głowy. Usiadła na skraju łóżka, przetarła oczy. Poczuła że ma ciarki na nogach, plecach, rękach na całym ciele. Zorientowała się że jest w samej bieliźnie. Zobaczyła na stoliku sok i karteczkę " wypij mnie " oraz tabletkę przeciwbólową z karteczką " połknij mnie ". Wzięła tabletkę i popiła sokiem. Wtedy do pokoju przyszedł Mateusz..
- Co ja tu robię?  
- Wczoraj byłaś niegrzeczna. Upiłaś się jak jakiś żul spod sklepu.  
- Czy my coś..wiesz?
- Nie wykorzystuje nachlanych nastolatek.  
- Uff to dobrze. Ja muszę iść już do domu bo mama i.. a po co ja ci się tłumacze.
Nicola wyszła z pokoju zabierając swoje rzeczy ubrała się i wyszła nie słuchając tego co ma Mateusz do powiedzenia.  

Mijały dni, tygodnie. Nicola chodziła do szkoły. Mateusz do pracy. Czasami widziała jego samochód na światłach czy na ulicy ale zawsze chowała się aby jej nie zobaczył. Niestety nie uniknęła tego, gdy został jej wychowawcą.
Jak gdyby nigdy nic Nicola wstała rano do szkoły. Ubrała się, zjadła śniadanie i wyszła. Była tak zapatrzona i zamyślona gdy szła, że nawet nie zauważyła jego samochodu przed szkołą. Weszła do szatni i od razu napadła ją jej przyjaciółka.  
- Słyszałaś że mamy nowego wychowawcę ?  
- A no nie a to fajne no super.'
- A tobie co znowu ? Przejmujesz się dalej tym durniem ?  
- Nie co ty. Dobra chodź na lekcje bo dzwonek.
- A no tak i pierwsze Gw z nowym. Ciekawe czy przystojny.
- Oj Ola Ola..
Dziewczyny poszły do Sali, oczywiście spóźniły się bo Ola musiała poprawić włosy w łazience. Jak to Ola bez lusterka się nie obejdzie. Pierwsza weszła Ola chciała się pokazać z jak najlepszej strony druga Nicola nawet nie miała zamiaru przeprosić za spóźnienie. Gdy weszła nie popatrzyła na nauczyciela, wytłumaczyła się Ola. Nicola była myślami gdzieś indziej wiec nie skupiła się na głosie Mateusza " Nic się nie stało " a sam nie zwrócił uwagi na druga dziewczynę, która się kryła za koleżanka. Dopiero gdy zapytał o imię Nicola się obudziła.  
- N..N..
- Nicola. Ona jest Nicola proszę Pana niech Pan jej wybaczy nie jest sobą od kilku dni. Sprawy sercowe.  
- Olka zamknij ryj - powiedziała szeptem Nicola.  
- Tak wiem jak ma na imię a za wyrażenie się tak brzydko do koleżanki proszę zostać Nicola po lekcji.  
Cały czas czuła na sobie jego wzrok. W jej głowie był mętlik " Czy to sen ? Czy to na prawdę on ? Co on tu robi ? Jak to się stało ? To jakieś żarty? Kolejne kłamstwa ? "  
Nie słuchała go a wzroku unikała. Po koniec lekcji została w klasie.
- Co ty tu robisz? To jakieś żarty tak ? Jesteś moim wychowawcą?  
- Owszem. Chciałbym abyś zapomniała o tym co się stało między nami szczególnie że sam jestem w szoku że tak to się potoczyło jednak Nicola wiem że cię zraniłem chciałem abyś wiedziała że to rozdział zamknięty między mną a tamtą Kobietą to był impuls, zmanipulowała mnie. Nie chciałem tego ale Nicola jestem twoim nauczycielem nie chce stracić tej pracy szczególnie że mi jest potrzebna i dorabiam tu jako wychowawca i nauczyciel Polskiego. Jak będziesz miała problemy zwracaj się do mnie a ja ci zawsze pomogę. Ty musisz zapomnieć o tym co było między nami lecz ja nie zapomnę.  
- Nie mów mi co mam zapomnieć a co nie. Do widzenia Panu.  
Wyszła z klasy trzaskając drzwiami. Poczuła jak jej serce jest rozrywane na kolejne małe kawałki. Nie chciała go widzieć a teraz będzie miała go na co dzień w szkole jak na złość. Chciała aby ten dzień się skończył tak szybko jak się zaczął.