jakos na pewno cz 12

Nicola cały tydzień nie chodziła do szkoły .  Wolny czas spędziła w swoim pokoju. Nadal nie docierało do niej to wszystko , co się wydarzyło w ostatnich dniach. Chciała żeby to był sen . Chciała sie obudzić z tego snu jak najszybciej . Ona i romans z nauczycielem ?  I jeszcze ta sprawa z tą uczennicą z innej szkoły . Czy z Nicolą jest ta sama historia co z tamą dziewczyną ? Czy dla Mateusza to tylko kolejna zakochana i napalona nastolatka? Tyle pytań siedziało jej w głowie a na żadne nie znała odpowiedzi . Postanowiła wziąć się w garść i porozmawiać z Mateuszem .  

Poszła do szkoły jak gdyby nigdy nic . Nie spotkała go przed domem , samochodu nie widziała wiec pomyślała że jest już w szkole . Na jej nieszczęście miała z nim pierwszą lekcje i wiedziała że się znowu spóźni . Przecież zanim się wystroiła jakby szła na pierwszą randkę trochę czasu jej minęło .

Gdy weszła do szkoły było dziesięć minut po dzwonku . Zaniosła do szatni bluzę i kierowała się w stronę klasy . Miała mieć godzinę wychowawczą . Z nieszczęsnym Panem Mateuszem . Poprawiła włosy , wzięła głęboki oddech i weszła .  
- Dzień dobry . Przepraszam za spóźnienie . Zaspałam.  
- Proszę usiąść na miejsce .  
Nicola popatrzyła na nauczyciela. Ten ton .. Nigdy nie mówił do niej w taki oschły sposób . Zrobiło jej się w środku gorąco . Usiadła na miejsce i popatrzyła na niego . Przez resztę lekcji nawet na nią nie popatrzył . Za to od czasu do czasu pisał coś w telefonie uśmiechając się . Jednak ona nie dostała żadnego sms . Czuła że coś jest nie tak . Po dzwonku podeszła do niego aby porozmawiać .  

- Mateusz o co ci chodzi ? Nie odzywasz się do mnie przez dłuższy czas . Piszesz z kimś sms . Mówisz do mnie takim tonem jakbym ci całą rodzinę zabiła . O co chodzi?  
- Przepraszam bardzo a odkąd to my na " TY" jesteśmy? Em .. hm .. oj dziecko kochane co ty sobie wyobrażałaś ? Przepraszam cie ale jestem jak wiesz w pracy i obowiązki wzywają .  
Nicola czuła jak traci grunt pod nogami . Z wrażenia aż sobie usiadła w pierwszej ławce . Oczy miała jak pięć złoty i nadal nie mogła uwierzyć w to co usłyszała . " Odkąd to my na"TY" jesteśmy?" Co to miało znaczyć? Jak miała to odebrać ? Siedziała tak jeszcze około dziesięć minut i poszła pod klasę , gdzie miała się odbyć lekcja matematyki . Widziała go jak przechodził przez korytarz . Ten jego wzrok nie był wzrokiem gniewu ani wroga . To był ten sam wzrok jak na początku , gdy się poznali . Więc o co w tym wszystkim chodzi ? Nicola czuła że się gubi . Nie wiedziała co ma o tym wszystkim myśleć . Chciała znać prawdę . Nawet jeśli miała by być bolesna .