Szantażowana nauczycielka (miniaturka) cz. 5

Wykorzystywał swoją sytuację bezlitośnie. Zsunął mnie z biurka. Zsunął ze mnie nawet spódniczkę.

Grzmocił mnie jak rozszalały buhaj. Musiałam opierać się o biurko, żeby nie stracić równowagi. Nie mogłam powstrzymać jęków. A jęcząc, obawiałam się, że usłyszy mnie woźny, który właśnie sprzątał korytarz…

Nadal pozostawałam w kabaretkach i szpilkach, gdyż tak zażyczył sobie mój ciemięzca.
Jego członek rozpychał się w mojej pochwie i panoszył jak u siebie. Czułam go tak mocno….

Kiedy prosiłam, żeby już przestał, wciąż przypominał o sprawie wycieczki.