Reportaż wcieleniowy. Dziennikarka - prostytutką cz. 2

Krzyk Marty jedynie bardziej podniecił mężczyznę. Tak samo jak to, że widział jej idealnie wyeksponowane dziurki mimo tego, iż Marta nadal była ubrana. Kręci go, że nie jest całkiem rozebrana, a i tak gotowa do zerżnięcia. I to za marną stówkę... Ale był podniecony!
"Fantastyczne ma te dziury! I jakie zadbane, jak na dziwkę..."
Niewiele myśląc, przytknął główkę sporego kutasa do cipki Marty i wszedł w nią silnym, głębokim ruchem, po same jaja. Aż stęknął głośno czując, jak szparka mocno otula nabrzmiałego fiuta, ten zaś mocno ją rozpycha...

Marta poczuła go mocno.
- Aaaach... aaaaa... aaaaa... - Od razu zaczęła postękiwać.

"Poczuł jak jestem ciasna! Pewnie zupełnie do dziwki niepodobne... Ale i tak... ależ ja muszę wygladać! W tych białych kozaczkach... w tych kabaretkach... a już zwłaszcza, w podciągniętej do góry, skórzanej spódniczce..."

Czuła jak suwa się w niej, jak rozpycha ścianki jej norki. Czuła się wykorzystywana... używana... Podniecało ją to, jak cholera...

Tomasz w ogóle się nie hamował. Pieprzył Martę jak zwykłą dziwkę, najtańszą tirówkę. Używał jej, jak zabawkę do zaspokajania się, jak przedmiot. Dociskał ją do maski, piersi przez bluzkę ocierały się o samochód, kiedy mężczyzna brał ją od tyłu zwierzęco i mocno. Energicznie ruchał ją bez opamiętania, ładując kutasa raz za razem do wąskiej cipki Marty.
- Ale jesteś ciasna! Pewnie od niedawna stoisz przy drodze, co? - zapytał aż z wrażenia Tomasz.
"Ale mi dobrze, ta dziwka ma chyba strasznie niski przebieg! Kurwa, ciaśniutko tu!"
Widok kozaczków i stroju kobiety tylko mocniej podniecał mężczyznę. Przyspieszył ruchy czując, że i tak nie wytrzyma chyba zbyt długo... Złapał Martę za włosy.
- Podoba Ci się?! Lubisz tak, zdziro?! - zapytał nieznajomy, praktycznie już krzycząc.

Martę bezgranicznie podniecało to zachowanie klienta. Sam fakt, że oddaje się za pieniądze. Ale i to, że mężczyzna po prostu się na niej wyżywa, traktuje ją, jak zwykłą dziwkę... Chciała tego... Myśl, że jest nadal ubrana, w bluzce, w spódnicy, w kozaczkach, a nie utrudnia to napalonemu samcowi rżnąć ją do woli, jeszcze bardziej umacniał ją w zaskakujących dla niej myślach.
"Tak... jestem dziwką... tanią tirówką... służę mężczyznom za obiekt do ulżenia sobie... do wyruchania..."
Pytania o to, czy jest niedawno przy drodze, tylko rozpalały ją, nie wiedziała co powiedzieć.
"Czy przypominać mu, że jestem dziennikarką? Czy zatracić się w byciu dziwką... Tak, dziwką!"