W miłości spojrzeniu nie ma udręki,
Łza potrafi ukoić nerwy,
W pajęczej sieci wspomnienie przeszłości,
A rosie porannej nadzieje na szczęście.
Nie ma dni straconych,
Są tylko niefortunnie wykorzystane,
Nietrafnie skorumpowane,
Z przypadku wrażeń powstają.
Emocje potrafią zanieczyszczać umysł,
Depresyjne przypominanie przyszłości zabija,
Zadatek na lepszy czas nadchodzi po cichu,
Ofiarowując je w otwartej dłoni.
Niepisane słowa znikają jak mgła,
Przenoszą się w inną przestrzeń,
Lawirują pod błękitnym niebem,
Niczym płatki róż porwane wiatrem.
Trzeba unosić głowę do góry,
Iść na przód pomimo przeszkód,
Mieć jedną nadzieję na później,
By wykiełkowana mogła przerodzić się w szczęście… 06.09.2018
2 komentarze
AnonimS
Czytalem . Zestaw na tak
Ewelina31
@AnonimS dziękuję😄
AuRoRa
Optymistyczny wiersz, czasem trudno, ale trzeba się podnieść i iść dalej, bo życie trwa.
Ewelina31
@AuRoRa Dziękuję