Unieś głowę

W miłości spojrzeniu nie ma udręki,
Łza potrafi ukoić nerwy,
W pajęczej sieci wspomnienie przeszłości,
A rosie porannej nadzieje na szczęście.

Nie ma dni straconych,
Są tylko niefortunnie wykorzystane,
Nietrafnie skorumpowane,
Z przypadku wrażeń powstają.

Emocje potrafią zanieczyszczać umysł,
Depresyjne przypominanie przyszłości zabija,
Zadatek na lepszy czas nadchodzi po cichu,
Ofiarowując je w otwartej dłoni.

Niepisane słowa znikają jak mgła,
Przenoszą się w inną przestrzeń,
Lawirują pod błękitnym niebem,
Niczym płatki róż porwane wiatrem.

Trzeba unosić głowę do góry,
Iść na przód pomimo przeszkód,
Mieć jedną nadzieję na później,
By wykiełkowana mogła przerodzić się w szczęście… 06.09.2018

Ewelina31

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 120 słów i 755 znaków.

2 komentarze

 
  • AnonimS

    Czytalem . Zestaw na tak

    6 wrz 2018

  • Ewelina31

    @AnonimS dziękuję😄

    7 wrz 2018

  • AuRoRa

    Optymistyczny wiersz, czasem trudno, ale trzeba się podnieść i iść dalej, bo życie trwa. :)

    6 wrz 2018

  • Ewelina31

    @AuRoRa Dziękuję :przytul:

    6 wrz 2018