"Skoki moim zyciem...doslownie-rozdzial 4"

Po obiedzie Kamila się rozpakowywala. Myslala tez o tym, ze bedzie piatym kolem u wozu na tej kolacji. W koncu Johann i Celina byli para. Niedawno plakala z tego powodu, ale teraz gdy przyjaznila się z Forfangiem to nie stanowilo jej to problemu. Wazne, ze miala go przy sobie. Uslyszala pukanie do drzwi i poszla otworzyc, stal w nich Rune Velta, Norweski skoczek.
-Czesc, to Ty jestes Kamila? Johann kazal Ci przekazac, ze kolacja odwolana. Przykro mi. No wiec, pa.-to mowiac odszedl spowrotem.
Kamila stala za zamknietymi drzwiami jeszcze polgodziny, lzy same splywaly jej po zaczerwienionych policzkach. "Jak on mogl to zrobic?", "Nie rozni się od innych", "Zwykly dupek i tyle", "Zaluje tej wyprowadzki, tego ze go poznalam, myslalam, ze to ideal ale jednak nie rozni się od zwyklych ludzi, a nawet jest gorszy". Po tych myslach usnela w swoim lozku.
***
Obudzilo ja ciche pukanie do drzwi. Jeszcze zaspana otworzyla je i zdziwila sie. Za drzwiami do jej pokoju stal Richard Freitag.
-Moge wejsc? - spytal i nie czekajac na odpowiedz wszedl do srodka
-Co tu robisz? Jestes przeciez Niemieckim skoczkiem o ile mnie pamiec nie myli-powiedzjala Kamila
-Tak jestem Niemcem, ale spedzam wakacje w Norwegi. Przyjechalem tu z Marinusem i Andreasem.
-O widze, ze lubicie ten kraj. Ja zdazylam go znienawidzic po jednym dniu pobytu, a musze tu mieszkac jeszcze co najmniej 2 lata. I pomyslec, ze niegdys to bylo moje marzenie- odparla sennie Kamila
-Ktos Cię zranil? Na taka wygladasz. I masz zaschniete lzy na policzkach - podszedl i wytarl je dziewczynie
-Tak, ten dupek Johann i poczesci Rune - powiedziala dziewczyna, i strescila Richardowi reszte
-O to musialo bolec. Sluchaj moze dasz namowic się na basen? Poszlibysmy jeszcze z Wellim, bo Kraus zabawia się z jakimis panienkami-powiedzial Richard i wzdrygnal się na mysl o Marinusie
-Wiesz co jestes taki mily. Czemu nie, kocham basen. Spotkajmy się za polgodziny pod skocznia - odparla Kamila
-Okej, starczy Ci tyle czasu?-zdziwil się Niemiec
-Jasne, a co mam innego do roboty, a do skoczni mam 5 minut-powiedzjala dziewczyna
-Spoko, to pa
-Pa