Drabble - Do widzenia

Dzisiaj znów płakałam, ale nikt nie widział łez.  
Widzieli to, co chcieli zobaczyć.  
Nic więcej.  
Jak ci turyści, pamiętasz?  
Mieli listę "do zobaczenia". Odhaczali Koloseum, Panteon, Forum Romanum… Ślepi na całą resztę.  
Z ulic - via Appia, z fontann - di Trevi, z ludzi - niegrzeczny kelner, a ze mnie - uśmiech. Nieważne, że przez łzy. Nieważne, że nieszczery. Nieważne, że… Rozumiesz…?  

Źle spałam.  
Ty zawsze miałeś mocny sen.  
Kiedy spałeś świat przestawał istnieć.  
Gdy się budziłeś…
Widziałeś wszystko.  
Widziałeś mnie.  
Nie tę głupią fasadę, malowaną ku zadowoleniu tłumów.  
Teraz cię nie ma.  
I nie zostało we mnie nic prócz fasady.
Nic do zobaczenia.