Zupełnie jak miłość - część 2

Natalia czuła, że ręcznik osuwa się z jej ciała. W końcu poczuła dłonie Adriana na swoich piersiach. Jej sutki momentalnie stwardniały. Jeszcze nigdy nie przeżywała czegoś takiego. Między udami zrobiło się jej gorąco. Mężczyzna całował ją po brodzie, ustach i szyi. W pewnym momencie jego usta objęły jedną z brodawek. Natalia gwałtownie wciągnęła powietrze. Nawet nie spostrzegła kiedy objęła biodra mężczyzny swoimi nogami. Dżinsy, które miał na sobie przyjemnie ocierały skórę na jej udach. Czuła jak bardzo jest podniecony. Napierała na niego biodrami, co spowodowało, że z ust mężczyzny wyrwał się jęk. Przytrzymał jej pupę i mocniej docisnął do siebie. Poruszali się w jednym rytmie. Jego język wirował na jej brodawce. Czuł drżenie jej ciała i w tym momencie pocałował ją w usta, by stłumić jęk jaki zaczął się z niej wydobywać. Natalia była zaskoczona falą rozkoszy jaka zawładnęła jej ciałem.  
- Pierwszy raz zadowoliłem kobietę będąc całkowicie ubranym – do świadomości Natalii zaczęły docierać słowa Adriana.
Zawstydzona wtuliła się w leżącego na niej mężczyznę. Czuła jak się uśmiecha. Cały czas był podniecony, co było bardzo wyczuwalne przez materiał spodni. Dostała orgazmu jakiego w życiu jeszcze nie miała.
- Adrian … co my zrobiliśmy …- nie mogła złapać tchu.
- Uprawiamy seks, a raczej staramy się …. - nie zdarzył nic więcej powiedzieć. Natalia zaczęła spychać go z siebie.
- Zejdź ze mnie. Muszę się ubrać…
- Po co się będziesz ubierać skoro zaraz znowu się rozbierzesz …
- Co Ty mówisz? - chwyciła leżący na podłodze ręcznik i szczelnie się nim owinęła. Miała zaróżowione policzki i jej klatka piersiowa gwałtownie się unosiła. Adrian pamiętał widok jej jędrnych piersi, które idealnie układały się w jego dłoniach – To nie powinno się wydarzyć …
- Racja
Natalia spojrzała na niego swoimi zielonymi oczami.
- Mówisz serio?
- Powinienem też w tym uczestniczyć. Byłoby jeszcze lepiej.
Natalia trzęsła się. Nie wiedziała tylko czy ze strachu czy z pożądania.
-Adrian … ja nie mogę … muszę Ci coś powiedzieć …
- Potem będziemy rozmawiać- wstał gwałtownie i przyciągnął ją do siebie. Ten nagły ruch spowodował to, że opadli na sofę. Tym razem to kobieta leżała na nim. Ich usta spotkały się w gwałtownym pocałunku. Natalia w jednym momencie rozpłynęła. Zaczęła ściągać z niego koszulkę. Przez moment ich wargi rozdzieliły się by po chwili znowu złączyć się w gwałtownym pocałunku. Czuła znowu ciepło w najintymniejszym miejscu swego ciała. Dłonie Adriana delikatnie błądziły po jej gołych ramionach. Po chwili w miejsce w którym leżała już koszulka powędrował ręcznik. Kobieta delikatnie uniosła biodra by dosięgnąć do paska spodni. Ani na chwilę nie odrywali od siebie warg. Adrian uniósł się odrobinę by pomóc Natalii zsunąć z siebie spodnie, które zatrzymały się w okolicach kolan. Jego dłonie błądziły w okolicach jej pośladków. Powoli zaczął kierować swoje palce w stronę jej kobiecości. Pod wpływem jego dotyku Natalia drgnęła. Było jej tak dobrze. Przygryzała jego wargi i wierciła pupą, którą raz przyciskała do niego by za chwilę się unieść. Przez bokserki wyczuwała jego męskość. Gdy znowu się podniosła mężczyzna wykorzystał ten moment i wsunął w nią palec.
-Natka, ale jesteś ciasna - powiedział i po chwili dołączył drugi palec.
Natalia lekko się skrzywiła i przygryzła wargę.
- Co jest?- zapytał
Poczuł, że spięła się.
-Natalia?
-Bo … bo ja … jeszcze nigdy …
-Co nigdy?
Cała atmosfera podniecenia uleciała z Natalii. Dalej czuła jego palce w sobie. Nie do końca wiedziała jak się z tym czuje. Popatrzyła na Adriana i wypaliła.
-No co. Jestem dziewicą ….
Mężczyzna zaniemówił. Naraz przypomniał sobie wszystkie momenty kiedy próbował przekroczyć pewne granice w ich związku. Zazwyczaj szybko udawało mu się zaciągnąć laskę do łóżka. Z Natalią było inaczej. Teraz wiedział dlaczego. Sam też lekko się spiął i wysunął z niej palce.
Natalia czuła się zażenowana. Zsunęła się z jego kolan i popędziła do łazienki. Adrian był zszokowany jej zachowaniem. Wciągnął spodnie i poszedł za nią.
-Natalia musimy porozmawiać – był sfrustrowany brakiem spełnienia, ale nie mógł tego tak zostawić.
-Idź do domu. Nie mogę teraz z Tobą rozmawiać.
-Natalia …
-Proszę … - usłyszał jak pociąga nosem – zadzwonię jutro. Proszę Cię …
-Ok, ale to nie koniec ….
Natalia nasłuchiwała czy spełnił jej prośbę. Po chwili usłyszała oddalające się kroki i trzask drzwi. Zaczerpnęła gwałtownie powietrza i po chwili dała upust emocjom które się w niejkłębiły. Wybuchła płaczem...