Materiał znajduje się w poczekalni. Prosimy o łapkę i komentarz.

Za wszystko się za płaci

5 VII 2022

Za wszystko się płaci

Pamiętam te młodości dni
I twoje, jak jagody oczy
Nie wiem, już czy to były sny
Czy spacerowaliśmy w nocy.

Do szczęścia nam wtedy
Niczego nie było, już trzeba
Tylko my a nad nami białe mewy,
które pozdrawiały nas z nieba.

Byliśmy wtedy najbogatsi
Bo mieliśmy siebie!
Czas choć najpiękniejsze, zatrze
Nawet szczęście w naszym niebie.

Teraz wspomnienia ranią serce
Choć wciąż pozdrawiają mnie ptaki
Lecz, ja już tego "nieba" nie chcę
Bo i tak będę musiała za nie zapłacić.

Barbara Wrzesińska - Glaza

Margerita

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 110 słów i 574 znaków.

Dodaj komentarz