Oczy zabójcy

Znów na mnie popatrzył. Zawsze kiedy to robił traciłam czucie w całym ciele. Nie czułam już bólu zaciskającego się sznuru na moich nadgarstkach i kostkach. Czułam jedynie podniecenie. Podszedł do mnie i wbił się w moje usta. Całował mnie delikatnie co oznaczało że nie muszę się go bać. Nagle przejechał nożem wzdłuż moich żeber. Krzyknęłam. Popatrzył na mnie i uśmiechnął się lekko, więc ja też to robiłam. Widziałam jak bardzo mu się to podoba. Wypływały ze mnie litry krwi. Nagle do mnie podszedł i powiedział:
- To jak? Widzimy się jutro maleńka? - znowu mnie pocałował i zaczął rozwiązywać sznur.
- A jak myślisz? - chciałam go pocałować, ale on odsunął się - Co jest? - zapytałam.
- Zrobiłem coś złego Ana. Przestało mi wystarczać zadawanie Ci ran - powiedział smutno.  
- Co zrobiłeś? - zapytałam z przerażeniem. Jednak Wiktor nic nie odpowiedział i nagle do budynku, w którym byliśmy wpadła policja. Podbiegła do mnie jedna z pilicjantek i chciała wyprowadzić na zewnątrz. Nie dałam się. Zaczęłam się wyrywać. W pewnej chwili podbiegli inni policjanci przez co nie widziałam co dzieje się z Wiktorem. Wyprowadzili mnie z budynku. Stałam przerażona, a policjanci uspokajali mnie. Zauważyłam nagle Wiktora, którego prowadzą policjanci. Czułam się okropnie. Nagle cały mój świat się zawalił. Kochałam Wiktora, a oni mi go zabrali.  
- Wrócę do ciebie maleńka! - krzyknął po czym zrobiło mi się ciemno przed oczami. Później już nic nie pamiętam...


Krótkie bo to tylko wprowadzenie. Jeżeli wam się podoba zostawcie coś po sobie