Oczy duszy

Daleko na wschodzie znajduje się mistyczna kraina – Erez. Rządził tam król srogi, ale sprawiedliwy. Władca ten miał dwie córki. Starsza córka, a zarazem następczyni tronu nazywała się Dhanmakata. Była ona leśnym elfem o białej jak śnieg skórze, złocistych włosach i niesamowitych oczach. Jej kolorowe tęczówki skrzyły się na wszystkie możliwe barwy: błękitny, szary, zielony, brązowy. Nie tylko ich zabarwienie zachwycało. W Erez wierzono, że oczy są zwierciadłami duszy, a oczy Dhanmakaty patrzyły na otaczający świat z zachwytem, miłością i wyrozumiałością. W istocie taka była księżniczka. Wszyscy mieszkańcy ją uwielbiali. Niestety jej młodsza siostra była zupełnym przeciwieństwem. Bipartia nienawidziła całego świata, a zwłaszcza Dhanmakaty. Była mrocznym elfem o ziemistej cerze, ciemnych jak smoła włosach i smutnych, szarych, przygaszonych oczach, patrzących na świat z pogardą i nienawiścią. Pałała się ona czarną magią. Postanowiła pozbyć się siostry i dzięki temu stać się jedyną dziedziczką tronu. Rzuciła na nią klątwę. Dhanmakata straciła wzrok, a jej oczy stały się zupełnie białe. Nie mogła już patrzeć na świat, a jej kolorowe oczy nie mogły zachwycać ludzi. Bipartia była pewna, że jej plan zadziałał. Nie pomyślała jednak, że utrata wzroku rozbudzi w siostrze nowe umiejętności. Dhanmakata zmieniła się w Pratydesę, a tym samym stała się wyrocznią i zyskała nieśmiertelność. Do końca istnienia tego świata patrzyła na świat oczami duszy i umysłu, a Bipartia została wypędzona na pustynię i tam też umarła.