I wszystko będzie możliwe...2

Siedział na murku przed szkołą...Na co czekał? A może na kogo?Chyba łatwo się domyślić : ANKA ANULKA ANIA...tak to o niej myślał całą noc.Była dla niego ideałem -dziewczyną ze snów, której nigdy nie miał.Nie robił sobie zbyt wielkich nadziei.Pewnie jest dla niej niezauważalny...zresztą co taka dziewczyna może widzieć w kimś takim jak on.Przecież nie zaimponuje jej jakimś banalnym tekstem. - Wewnętrzny monolog przerwał mu głos-TEN GŁOS!!! Zobaczył ją, szła w jego stronę.Sweter w paski i idealnie dopasowane jeansy pięknie podkreślały jej smukłą sylwetkę.Włosy rozpuszczone, zaróżowione policzki, jej kroki, mimo że szybkie, były pełne gracji.Serce mało nie wyskoczyło mu z piersi.Nie wiedział co się z nim dzieje, przecież jeszcze nigdy nie oszalał na punkcje żadnej dziewczyny.Zawsze to on kończył związki z powodu zwyczajnej nudy.Przyglądał się jej z nieukrywanym zadowoleniem, widział w niej coś więcej.Nie chciał by była jego kolejną zabawką.Już w ciągu tych kilku dni, od których się znają, zdążył przekonać się, że jest szczera...Była tak bardzo inna.

***
Ojjjj to znowu on.Na kogo on tak czeka?Pewnie na swoją dziewczynę.Tak.Takie ciacho musi mieć dziewczynę.Jest nieziemski.W dodatku mam słabość do facetów w koszulach...Marzenie...Ale jestem głupia, zaraz zacznę się ślinić na jego widok.Wtedy to już na pewno pomyśli, że mam nierówno pod sufitem.Swoją drogą oprócz swojego wyglądu ma szereg innych zalet.Jest bystry i przezabawny...Anka otrząśnij się!!! Już spokojnie idziemy dalej-jej rozmyślenia przerwał głos.
-Cześć Aniu.-ahhh znowu ten wzrok.
-Hej.Co słychać?
-Wiesz teraz to świetnie.-uśmiechnął się znacząco i razem poszli na pierwszą lekcje.
Pierwszy tydzień szkoły minął bardzo szybko.Łukasza już otaczał cały tłum dziewczyn, które oddałyby wszystko żeby tylko namówić go na randkę-ale nic z tego.Jego oczy zdawały się nie zauważać niczego poza Anką, która również często zerkała w jego stronę.Dziewczyna mimo wielu obaw zyskała popularność nie tylko w klasie, ale także wśród osób spoza niej.
W piątek po ostatniej lekcje wstały razem z Wiolą i skierowały się w kierunku drzwi.
-Aniaaa zaczekaj !-para brązowych oczu wpatrywała się w nią przenikając ją na wskroś.
Odwróciła się niepewnie.
-Zapomniałaś długopisu.
-Ehh i po raz kolejny przekonujesz się jaka ze mnie niezdara.
-Ale za to jaka śliczna.-zaczerwieniła się, przez co wyglądała jeszcze bardziej uroczo.
Złapał jej dłoń i podał jej długopis. Chwilooooo trwaj-pomyślał.

***
  Już jutro wyjazd, którego każdy oczekiwał z zapartym tchem.
Co takiego się wydarzy?-to pytanie zadawał sobie zarówno Łukasz, jak i Anka.
(Ania) Byle tylko niczego nie zapomnieć.Telefon naładowany, ładowarka jest, pieniądze...Z resztą co ja sobie zawracam głowę.Ciekawe co teraz robi Łukasz.On na pewno nie ma problemu z pakowaniem, przecież i tak we wszystkim wygląda bosko.-rozmyślała.
Zamknęła walizkę i poszła pod prysznic. Strumienie ciepłej wody cudownie oblewały jej ciało, a zapach olejku lawendowego unosił się w całej łazience.Okryła się ręcznikiem i spojrzała w lustro.Rozczesała włosy, które niemal natychmiast ponownie ułożyły się w delikatne loki.Po chwili leżała już pod kołdrą, oddawała się marzeniom i tworzyła coraz to nowe scenariusze, które być może już jutro staną się rzeczywistością...

(Łukasz)Spakował wszystko?Nie przejmował się tym zbytnio.Po co miał niby miał się nad tym zastanawiać, co ma być to będzie.Położył się i zalogował się na facebook'a. Anki nie było.Zamknął laptopa i nakrył się kocem.Włączył jakąś marną komedię w telewizji i niemal od razu zasnął mając przed oczami ten niebiański uśmiech, które ciągle go prześladował, bez którego nie potrafił się już obejść...Ten dzięki, któremu czuł się szczęśliwy...



Jeżeli się podobało i macie ochotę na ciąg dalszy komentujcie )
Pozdrawiam