Konsumpcjonizm

Istnieje wiele definicji słowa "konsumpcjonizm”. Ciocia Wikipedia mówi, iż jest to "postawa polegająca na nieusprawiedliwionym (rzeczywistymi potrzebami oraz kosztami ekologicznymi, społecznymi czy indywidualnymi) zdobywaniu dóbr materialnych i usług”. Brzmi tak jak większość encyklopedyjnych definicji- niezrozumiale. Dla mnie konsumpcjonizm jest po prostu potrzebą. Potrzebą posiadania rzeczy materialnych, których nie zawsze potrzebujemy. Bo ktoś to ma. Bo "mieć” znaczy "być”. Nie ma co się oszukiwać- każdy z nas, w mniejszym lub większym stopniu, jest konsumpcjonistą. Daj palec, weźmie całą rękę. Drogi czytelniku, byłeś ostatnio na zakupach? Odwiedziłeś galerie handlową? Co widziałeś w sklepie? Założę się, że bardzo dużo ludzi różnej płci, w różnym wieku, o różnym wyglądzie. Zapewne każda z tych osób coś kupowała, chciała czegoś, nie bacząc na to, że już dany przedmiot ma i nie koniecznie potrzebuje kolejnego. Jednak sklepowe półki są na to doskonale przygotowane- masa na nich gadżetów, które, mimo podobnych właściwości, znacznie różnią się ceną. Myślę, że konsumpcjonizm najłatwiej zaobserwować w dużych placówkach takich jak szkoły. Obecnie gimnazja to nie placówki edukacyjne lecz miejsca wszechobecnego lansu nowonabytymi gadżetami z dodatkową funkcja nauczania coraz to głupszej młodzieży. Nie masz? Nie istniejesz. Proste. Twój telefon nie ma odbitego nagryzionego jabłuszka? Jesteś gorszy. I własnie tak to działa. Chcemy coraz więcej i więcej, aby jakoś podołać najnowszym trendom ustanowionym przez społeczeństwo. Nie twierdzę jednak, że konsumpcjonizm to samo zło. Nie byłabym kobietą gdybym odmówiła pójścia na zakupy w celu kupienia bluzki numer sto i przymierzenia ogromnej ilości par butów. Często zdarza mi się zauważyć coś w sklepie, zapłacić, a w domu pomyśleć: "Do czego jest mi to potrzebne?”. Czasem potrzebujemy czegoś nowego aby poprawić sobie humor i poczuć się… lepiej. To zwykła, ludzka reakcja, której nikt nigdy nie powinien się wstydzić. Jeszcze nie tak dawno, bo w czasach PRL-u nic w sklepach nie było. Dają, trzeba brać.  
Kończąc ten "felieton” pragnę podkreślić, że wszystko jest dla ludzi, ale trzeba znaleźć złoty środek. Zarówno kupowanie deski toaletowej z funkcją robienia pizzy na cienkim cieście, jak i skrajna oszczędność i ograniczanie swoich potrzeb do minimum nie ma racji bytu. Korzystajmy więc z tego, co jest dostępne nie zapominając jednocześnie o tym, co ważne.  

Witam! Cieszę się, że dotrwałeś/łaś do końca. Teraz muszę ci coś wyznać- pisząc ten tekst jestem po kilku drinkach. Nie jestem pewna tego co zobaczę rano. Pochwała, obojętność czy potępienie moich wypocin? Ty zdecyduj.