Cogito ergo sum.

Interlokutor

Dobry wieczór.
Zawsze myślałem, że, aby pisać felietony, trzeba mieć niejakie pojęcie o języki, w którym się je pisze. Tutaj pełne zaskoczenie, bo powyższy felieton wygląda, jak słusznie zauważył MrHyde, jakby to był zapis stenotypisty. Nie będę wypisywał wszystkich błędów, bo musiałbym przepisać cały tekst od nowa, ale popracuj, proszę, nad interpunkcją i używaniem słów w poprawnym kontekście.
Co do motywu przewodniego tego, było nie było, felietonu. Owszem, ludzie mają problem z przyjmowaniem krytyki, i owszem, nie każdy potrafi motywująco skrytykować. Ja prawdopodobnie nie jestem wyjątkiem i moja krytyka do najlepszych tekstów motywujących nie należy, ale nigdy bym nie kazał komuś przestać pisać. Pisanie to piękne hobby, bardzo twórcze i kreatywne. Poza tym, jak mawia mistrz S. King, jeżeli nie piszesz, to się nie nauczysz. Nieważne, że sto pierwszych tekstów będzie do bani. Ten sto pierwszy może już się udać i zbierze owacje na stojąco. Czemu nie? Trzeba przede wszystkim ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć. Ważne jest również, by dużo czytać. Czytając, szlifujemy niejako swój warsztat. Każdy na starcie się na kimś wzorował, to nic złego. Trudno już na początku wypracować własny styl. Jak również, kiedy czytamy, uczymy się poprawnej pisowni. Nie trzeba znać zasad gramatycznych i ortograficznych, by wiedzieć, jak pisać. Samo czytanie wystarczy. Idealnie nie będzie, ale i tak dużo lepiej, niż prezentują niektórzy.
Przechodząc do meritum mojej wypowiedzi - krytyką nie można się przejmować, ale trzeba z niej wyciągać wnioski, o ile jakiekolwiek są w danych słowach ukryte. Powtórzę się, ale - pisać, pisać, pisać. Czytać, czytać, czytać. Na końcu publikować gotowe dzieła, ale dopiero po redakcji i korekcie! Najczęściej ludzie czepiają się błędów właśnie, więc ich unikajmy. Wtedy będą mogli się przyczepić do treści, a tego podejmuje się mało kto.
Pozdrawiam serdecznie.

Szarik

Wyprowadźcie mnie proszę z błędu, bo mam wrażenie jakiegoś braku logicznej spójności między tym felietonem a "Odchodzę ..." Może nie czytam ze zrozumieniem, ale odniosłem wrażenie, że Autorka jednak oczekuje większego poklasku, przy czym go krytykuje. Pochwalam za to chęć samodoskonalenia, nauki, rozwoju. Rozumiem jednak i tych, którzy piszą by po prostu dać upust swym emocjom, a że (bijąc się równocześnie w pierś) powstają twory ciężkie do czytania, cóż, nobody's perfect

malutenka52

Kilka lat temu napisałam swoje pierwsze opowiadanie na kartce papieru i schowałam na dnie pudełka ze starociami. Kiedy je ostatnio czytałam, śmiałam się sama z siebie. Było bez ładu i składu, nie miało sensu, i było nie poprawnie skonstruowane. Czytając tu dodane moje pierwsze opowiadanie zrozumiałam, że nie jest doskonałe i czekałam, szczerze mówiąc, aż ktoś wytknie moje błędy. Nie doczekałam się. Ale masz rację, większość ludzi nie potrafi przyjąć krytyki. Ja wstawiając tu moje "wypociny" czekałam nie tylko na słodkie komentarze, oczekiwałam również gorzkich słów prawdy. I nadal je oczekuje. Bo pomimo, iż zauważyłam, że piszę lepiej to zdaję sobie sprawę, że nie jest to doskonałe. Popełniam błędy (bo któż ich tak naprawdę nie popełnia) ale niektóre opowiadania są gorsze. A kiedy widzę słowa krytyki pod nimi i atak autora, że ta osoba się nie zna, odpuszczam sobie.

nienasycona

Ludzie mają problem z przyjmowaniem krytyki. Moim zdaniem musisz popracować nad pewnością siebie, by jej nie uzależniać od ilości odsłon i komentarzy. Przeczytałam jeden z Twoich tekstów.  Chcesz opinię pod nim, czy na priv?

loong_max

Wszystko zależy od tego czym ma być dział "OPOWIEŚCI" na lol24. Jeśli administracja ma aspiracje aby ten portal był ostoją tylko i wyłącznie profesjonalistów to niech tak będzie Administracja może nawet pomóc w profesjonalnym wydaniu książek oraz partycypować w kosztach ich wydania jeśli zajdzie taka potrzeba Jednak czy młodzi ludzie stawiający dopiero pierwsze kroki w pisaniu mają omijać szerokim łukiem lol24 ? Wychodzi na to ,że chyba TAK Jest wiele innych bardziej przyjaznych miejsc do publikacji swoich wypocin.
Dla młodych osób ,które mimo wszystko tu coś publikują mam taką małą ale czasem skuteczną radę , napiszcie na końcu opowiadania disclaimer o przykładowej treści: "Autor ma w głębokim poważaniu wszelkie uwagi krytyczne, przemyślane pytania i propozycje. Czytasz na własną odpowiedzialność !". Myślę ,ze lepiej aby ktoś opublikował swoje prace nawet jeżeli zawierają błędy niż mają one zapełniać otchłań HDD w kompie nie ukazując się na światło dzienne.