Królestwo Cieni #2

Noc... Piękna, ciemna i spokojna. Gwiezdne niebo i jasny księżyc oświetlają mi drogę do nikąd..  Poznajemy zakamarki lasu Ator, szukając jakiegoś schronienia na noc.. niestety nic nie ma.. -Zaraz coś znajdziemy kochana..-powiedziałam do mojej pięknej karej klaczy..  
Nic nie było widać... Tylko ciemność.. pochodnie nic nie dawały.. ciemność była wszędzie.. Po chwili usłyszeliśmy za sobą stukot.. prawdopodobnie kopyt.. postanowiłam to ignorowac i jechać dalej.. -HEJ!- krzyknęła osoba za mną.. wnioskujac po głosie był to mężczyzna.. albo raczej chłopak.. ustanelam i odwrocilam się w jego stronę.. Podjechal swoim kasztanowatym ogierem i powiedział -Panienka chyba nie stąd.. prawda? Jestem Książę Manuel... A Ciebie jak zwą śliczną? -powiedział klaniajac się -Ja jestem Jasm... Ekhm Susi.. -powiedziałam... Prawie bym się wygadala.. Nie mogę nikomu powiedzieć kim naprawdę jestem.. wszyscy myślą, że zginelam a ja nie chce tego zmienić.. Przyjrzał mi się dokładnie i powiedzial.. -Ja Cię skądś poznaje.. Ale nie wiem skąd..- A jeśli wie że to ja?! Jeśli mnie zna?! -Jesteś bardzo podobna do Księżniczki Jasmine z Sokler.. przypadkiem nie bylyscie spokrewnione?- spytał.. -Nie, raczej nie.. Ja tylko.tu poluje.. Jestem z Logdur. -powiedziałam -Jak to? Ja tez! Dziwne.. nigdy cię tam nie widziałem..-  No i świetnie! Był trochę zdziwiony, nie dziwię mu się... - Wychodzę tylko w nocy albo bardzo wczesnie rano.. nie ma szans byś mnie widział.. a teraz przepraszam księcia, ale dziś już nic nie upoluje.- powiedziałam i ruszyłam stępem przed siebie.. -Hej! A panienka gdzie?!-podbiegl do mnie. -Jak to gdzie? Do Logdur..- i już wiem gdzie się usadowie..