Gdy obudziłem się, ona już nie spała. Patrzyła mi w oczy tajemniczo uśmiechnięta.
Rozglądam się wokoło. Co jest grane? Pamiętam to wyraźnie. Przed snem byłem w domu. Leżałem z najpiękniejszą kobietą dosłownie u siebie we własnym łóżku. Teraz jestem na pokładzie nieznanego mi statku na wybrzeżu niezidentyfikowanego morza. Przed snem było bardzo wcześnie. Pamiętam przyjemny świt. Potem znów sen. Teraz widzę wieczór. W purpurze zachodzi słońce.
- Gdzie przepadł dzień? - myślałem bez słów.
- Spokojnie. Wszystko w porządku. - uspokajała.
- Gdzie ja jestem? Jak się tu znalazłem? - zadawałem pytania.
- Ze mną w naszym raju. - odpowiedziała.
- Czyli? - kontynuowałem nie odpuszczając.
- Jutro Ci powiem. Teraz nie marudź. - skarciła mnie ostrym tonem.
Nie wiem czemu, ale usłuchałem.
Leżę wygodnie w białej pościeli na dużym łożu z moskitierowymi oraz jedwabnymi zasłonami dzienno-nocnymi. Obok mnie ona, ale tak, że jest z boku i nade mną. Z ufnością patrzę w pogodne, ciepło uwodzicielskie oczy. Choć ciemnej barwy radością ogrzewające. Są jak moje w kolorze orzechowym. Na czole grzywka prosto ucięta, sięga po łuki łagodnych, wyraźnych brwi. Czyste oczy Amazonki łączy prosty, zgrabny nosek. Pod którym wspaniały uśmiech o bielutkich zębach lekkie usteczka zmysłowo rzeźbi, podkreślając policzki i gładką bródkę od ucha do ucha rzucając czar na wrażliwe mężczyzny serce.
Nie tylko mężczyzna uprzejmością i aktywnością dla wspólnej rozkoszy w miłości działa. Czynić tak może, a nawet powinna także kobieta, bo w kochaniu prawa są zawsze równe. Bez względu na akcję, czas, miejsce, osoby w grze miłosnej panuje egalitarny uniwersalizm zaspokajający odpowiednio do potrzeb wszystkich bez wyjątku.
...
Dodaj komentarz