sen pierwszy.

Jechałam traktorem z moim...wrogiem...przyjacielem? Pamiętam tylko że w czwartej klasie wbił mi ekierkę w nogę. Jechaliśmy przez złote pola pszenicy. Prowadził. Był bez koszulki a brzuch miał płaski, na biodrach zwykłe jeansowe spodnie, brudne od błota, nie był bosko piękny, był normalnym, chłopakiem. Miał czarne włosy które sięgały mu za uszy lecz zawsze były roztrzepane. Byłam w czerwonej flanelowej koszuli w kratę i krótkich spodenkach. Jestem niska, mam 150 wzrostu i jestem od niego niższa o 20 cm. Wiem że lubi się ze mnie nabijać, ja w sumie też to lubię. Nie jestem w nim zakochana. Widzę gospodarstwo, na stogu siana siedzi dwoje blondynów i obok nich niski brunet grający na akordeonie, do jego muzyki tańczy moja przyjaciółka ubrana w ogrodniczki i biały t-shirt. Chłopak z akordeonem to Wojtek, jest moim bliskim przyjacielem, dwoje blondynów to Adrian i Mikołaj, Adriana poznałam dzięki przyjaźni z Wojtkiem, ma piękne niebieskie oczy niczym morze z filmu MAMA MIA który dopiero z nim obejrzałam, jesteśmy tylko przyjaciółmi. Mikołaja znam bardzo długo nie wiem skąd. Ze stodoły wychodzi Kuba...przyjaciel mojego życia, pamiętam jak trzymaliśmy się za ręce chodząc po parku z naszymi nianiami, nigdy mnie nie zawiódł.