Na przekór

26 II 2021

Na przekór

Rzeczywistość, gdy przychodzi
Zawsze zabija moje marzenia.
Choć nie wiem, dlaczego i o co chodzi,
Już nie czekam na marzeń spełnienia.

A że życie ze mnie wciąż drwi
Zamykam zmęczone oczy
I usiłuję, jak dziecko na jawie śnić,
Ale otwieram bo nie mogę w ciemności
kroczyć.

Na przekór wszystkiemu
Chcę szczęściu otworzyć drzwi
By pobiec i powiedzieć, jemu,
Że jeszcze przyjdą dobre dni.

Już nie szukam – nic na siłę
Mile rozmawiam z samotnością.
Bo życie to tylko krótkie chwile
A to, że jeszcze żyję - chwil tych
wielkością.

B.W.G