Materiał znajduje się w poczekalni. Prosimy o łapkę i komentarz.

Na kamieniu

13 I 2021

Na kamieniu

Siadam na kamieniach
Gorących, jak Twoje usta
I czuję w marzeniach,
Jak nimi mnie muskasz.

Jesteś daleko - za siódmą rzeką
Lecz marzyć mogę - i marzę,
Że pieścisz mnie ręką
Na urodzin zegarze.

Żebyś przekroczył mój próg,
Wzniecił nowe życie
Niczym Otello ze snów
Darował mi siebie sowicie.

Chciałabym w Tobie rozkwitać,
Jak niewinna stokrotka i mak
Byśmy mogli się sobą zachwycać
I nie liczyć bezlitosnych lat.

Barbara Wrzesińska

Margerita

opublikowała opowiadanie w kategorii poezja, użyła 83 słów i 481 znaków.

1 komentarz

 
  • MIKEL71

    Piękne . Subtelne i zmysłowe .

    13 sty 2021

  • Margerita

    @MIKEL71 Bardzo dziękuję

    13 sty 2021