Dawna tajemnica cz.4

Wiedziałam to. Gdzieś już ich widziałam.  
- usiądź tu -powiedziała kobieta
Usiadłam na beżowym krześle , czekałam aż zaczną rozmowę trwało to dość długo aż w końcu nie wytrzymałam tego napięcia i zaczęłam pierwsza  
- dlaczego ja tu jestem. Dlaczego kazaliscie mnie porwać  
- wszystkiego po kolei się dowiesz Ammy- powiedział spokojnym głosem mężczyzna , a we mnie sie aż gotowało , po chwili ciszy dodałam  
- skąd wy wiecie jak mam na imie- po  chwil stało się to jasne po co kazać kogoś porwać skoro nic się o nim nie wie
- wiemy o tobie więcej niż Ci się wydaje , a teraz posłuchaj uważnie - powiedział mężczyzna- Masz na imię Ammy jutro o 13.02 konczysz 18 lat , Urodziłaś się w Nowym Jorku bo z twoją mamą byliśmy na  
- chwila - przerwałam  
- ciii, posłuchaj do końca - uciszyła mnie kobieta
- Więc z twoją mamą byliśmy na wakacjach, później wróciliśmy do ojczyzny bo chcielibyśmy byś wiedziała  skąd pochodzimy. Byłaś takim ślicznym  dzieckie - tu zrobił przerwę i pokazał mi zdjecia to na prawdę byłam ja czyli że oni byli moimi rodzicami nic z tego nie rozumiałam- zamieszkalismy w Warszawie w pięknej rezydencji chcielibyśmy pokazać ci piekno swiata. Więc jak miałaś roczek wybraliśmy się nad morze tak się cieszyłaś. Zameldowalismy się w hotelu - w tej chwili kobiecie popłynely  łzy - i poszliśmy do pokoju po chwili przyszła pokojówka przyniosła nam kolacje i zapytała się jak ma no imię dziecko odpowiedziałem że Ammy. Jakoś dziwnie się na Ciebie patrzyła. Gdy zasnełaś pałożylismy cie w łóżeczka  
I poszliśmy spać. Gdy rano się obudziłem zobaczyłem że cie nie ma wszczęłem alarm w hotelu ale cie nie znaleźli i ta kobieta też znikneła byliśmy pewni że to ona Cię porwała.  
Szukaliśmy Cie wszędzie aż w końcu po siedemnastu latach Cię znaleźliśmy  
- Ale dlaczego kazaliście mnie porwać - zapytałam
- Bo chcielibyśmy by cierpiała tak samo jak my po stracie córki- wtraciła się kobieta
-jesteście moimi rodzicami ???- zapytałam wciąż nie mogąc uwierzyć w to że mam takich rodziców  

Przepraszam za tak długą przerwę w opowiadaniach ale jakoś nie miałam czasu