Prezent. cz.2

Obudził się rano, wzdrygnął się zauważając że nie jest w swoim łóżku. Usiadł szybko na łóżku i zaczął się rozglądać zmieszany. Zauważył że leży przy nim Julia, zaczęło mu się wszystko przypominać. Czuł się nieswojo, nie chciał z nią rano rozmawiać. Nie wiedziałby właściwie co powiedzieć, poprzedniego wieczoru poznał ją od strony której nie znał. Cicho wyśliznął się z jej łóżka, pozbierał rzeczy zachowując totalną ciszę. Ubrał się pospiesznie, dalej starając się zachować ciszę. Wyszedł z jej mieszkania, ruszył w stronę swojego domu i miał nadzieję że zdąży przyjść zanim wstanie jego siostra. Wiedział że nie będzie zadowolona z tego co się stało. Wszedł do środka, chciał jak najciszej przejść obok jej pokoju. Gdy już minął jej drzwi, wszedł do swojego pokoju. Stanął jak wryty widząc Asię siedzącą przy jego biurku i patrzącą na niego gniewnie.
-Gdzie byłeś całą noc?-warknęła ostrym tonem patrząc w jego oczy, jakby chciała go zabić.-Powiesz mi łaskawie?
-Jaa...piłem z kolegami...-odrzekł zmieszany, patrzył w jej oczy żeby nie wykryła kłamstwa.
-Jakoś oni z Tobą nie pili... tak wynika z rozmowy z nimi...-rzuciła sucho i wstała rozzłoszczona.
-Nie musisz znać wszystkich moich kolegów....-odburknął na odczepne po czym się odsunął.
-Tak? Dziwnych zapachów używają, bardzo podobne do damskich...Takich samych jakich używa Julka....-warknęła i podeszła do niego.-Zabiję ją, a Ty oberwiesz za głupotę! Myślałam że jesteś odpowiedzialny!
-Daj mi spokój!-wrzasnął nagle i dodał ostrym tonem.-To moja sprawa co robię w nocy, gdzie i z kim! A jej po prostu odpuść...
-Ty jednak jesteś dalej gówniarzem i do tego idiotą...-rzuciła wściekła i wyszła z pokoju trzaskając drzwiami.
Paweł opuścił wzrok i westchnął tylko ciężko po czym położył się w swoim łóżku, wbił wzrok w sufit. Leżał tak chwilę, po czym zasnął.
Julia gdy tylko wstała, zauważyła brak jej kochanka sprzed paru godzin. Doprowadziła się do porządku, po czym postanowiła iść do niego i porozmawiać o tym co zaszło w nocy między nimi, oraz o jego zachowaniu. Po południu zapukała do drzwi jego domu, otworzyła Asia z dość nieprzyjazną miną.  
-Nooo witam, przyszłaś znów się zabawić z moim bratem?!-zaczęła ostro jej przyjaciółka.-Jak mogłaś to zrobić?! Jak mogłaś go wykorzystać?!
-Asia...przepraszam. To przez to że...-zamilkła na chwilę i dodała.-Ja właściwie...go kocham...-powiedziała cicho i spojrzała w jej oczy.
Oczy Julki mocno się rozszerzyły, kiedy nagle za Asią stanął zaspany Paweł, obudzony wrzaskami jego wściekłej siostry.
-Co się tu dzieje?-spytał nieco poirytowany, i spojrzał w oczy raz jednej raz drugiej.
-Nie wpieprzaj się jak dorośli rozmawiają!-wrzasnęła jego wściekła siostra.-A Ty posłuchaj!-zwróciła się do Julki gniewnie. -To że kochasz mojego pięć lat młodszego brata, nie znaczy że możesz go przerżnąć!
Julia opuściła wzrok, było jej wstyd i przed Pawłem, i przed jego siostrą. Spojrzała na niego, ale od razu uciekła od jego wzroku.
-Ej ja tu jestem! I nie jestem rzeczą że można mnie przerżnąć, może sam tego chciałem?-wyartykułował wściekły i dodał.-Może to ja ją wykorzystałem?!
-Paweł...nie jestem idiotką i Cię znam....-rzuciła jego siostra i spojrzała na niego, nieco spokojniejsza.-Wiem że nie mógłbyś.... a ona się ślini na Twój widok od dłuższego czasu...
-Przepraszam....-szepnęła Julka, spojrzała w jego oczy.-Ja nie chciałam Cię wykorzystać, chciałam żebyś wiedział jak bardzo ważny dla mnie jesteś.
-Przestań mu mieszać w głowie!-warknęła Asia i dodała nagle.-Znam Cię zbyt długo żebym dała się nabrać na to że Ci zależy.
-Wystarczy już!-wrzasnął nagle Paweł i dodał.-To moje życie i ja tu decyduję! Koniec tematu.
-Paweł ja chciałabym z Tobą porozmawiać.-spojrzała na niego błagalnie i dodała.-Asiu... nie mieszajmy naszej przyjaźni z tym co zaszło między mną a Twoim bratem..dobrze?
-Koniec tematu...-burknął poirytowany nieco Paweł i chwycił Julkę za rękę, ciągnął ją za sobą do pokoju.-No słucham?-spytał zamykając za sobą drzwi.
-Przepraszam Cię, nie powinnam... nie wypadało...zapomnij o tym dobrze?-rzuciła nagle i wyszła z jego pokoju, wręcz uciekła z jego domu.  
Stał jak wryty, gapił się w drzwi które przed momentem zamknęła w pośpiechu. Odwrócił się od drzwi i poszedł w stronę łóżka. Upadł na nie bezwładnie i wbił się twarzą w poduszkę. Leżał tak w bezruchu prawie godzinę, wyrwało go z tego stanu wejście jego siostry do pokoju. Usiadła przy nim i pogładziła go czule po karku.
-Paweł co jest? Co ona Ci powiedziała?-spytała spokojnie i gładziła go zmartwiona.
-Nic takiego w sumie...tylko mnie przeprosiła, bo stwierdziła że to był błąd, że nie powinna i takie tam...-rzucił obojętnie nie podnosząc głowy.-Jestem idiotą...
-Oboje wiemy że Cię uwiodła, wiem jakie ma atuty...-rzuciła spokojnie i gładziła go dalej, chcąc go tym nieco pocieszyć.  
-Skąd wiesz?-spytał nagle podnosząc głowę, spojrzał w jej oczy nierozumnie.-Widziałaś ją nago? Kiedy?
-Spałam z nią.-rzekła z lekkim uśmiechem na twarzy, widząc minę swojego brata.
-Że co?-spytał nagle i spojrzał w jej oczy głęboko.-Ja nie rozumiem.
-Oj żartuję...-parsknęła śmiechem i dodała.-Nie przejmuj się, nie ma czym i zapomnij o tym.
-Masz rację.-rzucił cicho po czym przytulił się mocno do poduszki.-Idę spać...mam dość.  
-Dobra...ja pójdę na spacer.-rzuciła po czym wstała z jego łóżka spokojnie i wyszła.
Paweł po chwili zasnął w swoim łóżku, był zmęczony przeżyciami z kilku dni. Spał zwinięty w kulkę.

Minęło parę tygodni od całego zajścia z Julką, był na domówce u znajomych, usiadł niedaleko koleżanek swojej siostry. Spoglądały na niego dość dziwnie, tak jak nigdy. Gdy rozmawiały, co chwilę rzucały spojrzenia w jego stronę i uśmiechały się. Opuścił wzrok, nie spoglądał nawet w ich stronę. Po chwili jedna z nich wstała i usiadła obok niego, uśmiechnięta położyła dłoń na jego udzie. Spojrzał na nią nieco zmieszany, zawstydzony podrapał się po karku.
-Cześć...-rzucił stłumionym głosem i spojrzał w jej oczy.-Co tam?-delikatnie odsunął się od niej udając że poprawia się na kanapie.
-Heej.-rzekła wesołym głosem i znów położyła rozbawiona dłoń na jego udzie.-Nic, właściwie się trochę nudzę...
-Z tego co zauważyłem świetnie się bawiłaś z koleżankami.-rzekł bez namysłu i spojrzał ukradkiem w ich stronę, zauważył że patrzą na nich.
-Chodźmy do mnie...-szepnęła do jego ucha i przesunęła dłoń w stronę jego krocza.
-Po co? Co Ty robisz?-spytał zmieszany i spojrzał w jej oczy.-Przestań.-rzekł stanowczym tonem.
-Nic, chcę tylko sprawdzić czy wytrzymasz dłużej niż 10 sekund...Julka nie była zadowolona...-powiedziała dostatecznie głośno aby większość ludzi w pobliżu spojrzała na nich.  
Parsknęła śmiechem a jej koleżanki wybuchły jeszcze głośniej. Spojrzał w jej oczy upokorzony, wstał nagle i odsunął się od niej.
-Jesteś bezwzględną, pustą, głupią, suką....-rzucił oschłym tonem bez uczuć.-Z zapędami do kurwienia się...pasujecie do siebie z koleżankami.
Odwrócił się widząc że wszystkie zamilkły i patrzyły na niego zaskoczone. Opuścił wzrok, delikatnie się uśmiechnął do siebie po czym ruszył do wyjścia. Szedł rozzłoszczony chodnikiem, patrzył przed siebie idąc dość szybkim tempem. Sam nie wiedząc czemu po chwili stał pod drzwiami Julii, zapukał do nich. Otworzyła mu w koszulce oraz majtach w których zwykle spała i spojrzała z niedowierzaniem. Wepchnął ją wgłąb mieszkania, wszedł do środka i zatrzasnął mocno drzwi. Chwycił ją mocno za nadgarstki kiedy chciała go chwycić. Parł na nią, wprowadził ją do jej sypialni.
-Paweł...co Ty robisz?-spytała przerażona i spojrzała w jego oczy.-Dlaczego?-próbowała go odepchnąć, spoliczkował ją, niezbyt mocno ale zrobił to na tyle stanowczo że ucichła.
-Leż spokojnie!-warknął chrapliwym głosem i patrząc w jej oczy głęboko.
Jego ręka od razu powędrowała między jej uda, zaczął mocno ocierać szparkę przez majteczki. Patrzył w jej oczy głęboko, próbował wcisnąć palce w jej norkę, czuł jak materiał robi się wilgotny. Mimo strachu czuła coraz większe podniecenie, patrzyła w jego oczy bojąc się odezwać. Nie bała się że znów oberwie, tylko tego że przestanie ją pieścić. Zerwał z jej tyłka stanowczo bieliznę która mu przeszkadzała. Podwinął jej koszulkę i ściągnął ją do końca. Chwycił jej piersi i ścisnął je mocno, spojrzał w jej oczy po czym rzucił spojrzenie na szafkę. Zajrzał do środka i wyciągnął paczkę prezerwatyw. Wyciągnął jedną po czym rzucił na jej klatkę.
-Otwórz.-rzucił krótko, rozbierając się w międzyczasie, stał po chwili nagi.
Julka drżącymi dłońmi rozdarła delikatnie opakowanie i podała mu posłusznie prezerwatywę. Chwycił ją i w milczeniu założył ją na swojego penisa. Dał jej lekkiego klapsa w jej wilgotną szparkę. W odpowiedzi usłyszał cichy pisk, patrzyła mu głęboko w oczy, nieco bojąc się. Masował jej szparkę, czuł jak bardzo jest rozpalona. Jego wzrok nie okazywał cienia emocji, wbił nagle penisa z całej siły. Krzyknęła z bólu i uciekła wzrokiem, zacisnęła usta, patrzyła mu w oczy. Zaczął ją posuwać z całej siły, patrzył zimnym wzrokiem w jej oczy. Chwycił jej piersi mocno, ściskał je mocno i brutalnie wbijał w nią penisa, w każde pchnięcie wkładał całą swoją siłę. Jęczała cicho, nieświadomie robiła to coraz głośniej. Czuł jak jej dobrze. Chciała położyć dłonie na jego plecach ale chwycił jej dłonie i położył na łóżku. Spoliczkował ją ponownie i wbił się jeszcze mocniej. Rżnął ją z całych sił czując jak jej orgazm się zbliża. Uderzył ją parę razy po jej piersiach i poczuł jak jej norka zaczyna mocno się zaciskać. Wyciągnął go i patrzył na jej rozkosz. Ściągnął prezerwatywę i rzucił na nią obojętnie. Leżała chwilę próbując dojść do siebie, po chwili spojrzała na niego nierozumnie.
-Teraz byłaś zadowolona?!-wrzasnął nagle gniewnie, patrzył w jej oczy z nienawiścią.-Opowiesz swoim kurwiszonowatym psiapsiółeczkom o tym, tak jak o ostatnim? Czy mam je rżnąć po kolei?! Jesteś zwykłą, kłamliwą, suką...
-Paweł....-jęknęła przerażona jego gniewem.-Ja nie wiem, upiłam się...i wygadałam...przepraszam.-odsuwała się podświadomie od niego podkulając nogi.-Nie wiem co mi odbiło...
-Możesz być z siebie dumna, dzisiaj urządziły sobie świetną zabawę moim kosztem.-spojrzał z jej oczy, tak obojętnie jak tylko się dało.-Pasujesz do nich...jesteś zwykłą szmatą.
Patrzyła na niego ze łzami w oczach, widząc to uśmiechnął się ironicznie. Odsunął się i zaczął ubierać. Jej błyszczące oczy obserwowały go, wsunęła się pod kołdrę. Gdy był już ubrany, wyszedł nie odzywając się już. Kiedy zamknął drzwi usłyszał jak zaczęła głośno płakać. Spowodowało u niego to tylko uśmiech, wracał do domu zadowolony z siebie, mimo tego że wiedział że to co zrobił było złe.