Pochwycona w wiejskiej kuchni cz 2

Cóż mi pozostaje??? Muszę spełnić twe kaprysy.. twe żądania…

Jestem uległa. Wypełniając polecenie, powoli, jakby czekając na ponaglenia, zdejmuję sukienkę. Pozwalam, aby zsunęła się z ramion, wzdłuż ciała, na podłogę.

- Dlaczego mnie pan tak ponagla…? I tak, tak bardzo się krępuję… proszę tak na mnie nie patrzeć, kiedy zdejmuję stanik…

Dostrzegam twe zachłanne spojrzenie… jakbyś chciał nim pochłonąć moje piersi…
Jakbyś tym spojrzeniem zamierzał je nie tylko zlustrować, ale też zmacać, ściskać… zgniatać!

- Proszę… niech pan nie patrzy takim wzrokiem na mój biust…

- Ojej… co pan mówi??? Że zaraz będę należeć do pana… O Boże!