- Poruczniku Ryżewski, co wam się wczoraj w cyrku najbardziej podobało?
- Najbardziej, to mi się podobała ta młoda ekwilibrystka, kapitanie.
- Przecież wczoraj nie występowała w cyrku żadna młoda ekwilibrystka!
- No, dlatego właśnie nie występowała, kapitanie.
Noc. Walenie do drzwi.
- Kto tam? – pyta przestraszony damski głos.
- To ja, porucznik Ryżewski. Otwórzcie, madame.
- Poruczniku! Znowu zamierzacie opowiadać mi te głupoty po pijaku i się do mnie przystawiać?
- Oczywiście!
- Dobra, moment. Już otwieram.
Kolega pyta Ryżewskiego:
- Co Pan robi, żeby zbliżyć się z kobietami?
- Mój drogi kolego, pieprzę się z nimi. To bardzo zbliża!
Ryżewski tańczy na balu z nastoletnią Olgą Iwanowną :
- A skądże u panienki takie białe i gładkie rączki? – pyta.
- Bo ja zawsze noszę białe rękawiczki.
- A to panienka, za przeproszeniem, farmazony jakieś opowiada, bo ja od dwudziestu lat noszę białe kalesony, a dupa czerwona i pryszczata.
Pułkownik podpowiada Ryżewskiemu, jak zadziwić kobietę, urządzając na jej cześć przyjęcie.
- A jak będzie pan podawał na stół pieczonego prosiaka, to niech pan koniecznie dla wywołania arcyciekawego efektu, wetknie w uszy pietruszkę, a w mordę zielone jabłuszko.
- Hm, pułkowniku... – mówi niepewny Ryżewski. - Sądzi pan, że spodobam się jej z pietruszką w uszach?
Bal. Jedna z dam opowiada porucznikowi Ryżewskiemu swój sen:
- Miałam dzisiaj straszny sen. Wkładam mały palec do buzi...a tam nie mam ani jednego zęba!
- Madame, na pewno włożyła pani palec do buzi?
Ryżewski z kniaziem Golicynem postanowili zrobić zawody, kto więcej kobiet zadowoli w ciągu jednej nocy. Wynajęli dwa pokoje w burdelu i ustalili, że każdy stosunek zaznaczą kreską na ścianie. Rano wpada porucznik do pokoju Golicyna. Patrzy na ścianę, a tam trzy kreski.
- Sto jedenaście...brawo książę ! Prawie czterdzieści razy lepiej ode mnie!
Porucznik Ryżewski przyprowadził swoich pułkowych przyjaciół na ekskluzywne przyjęcie. Wcześniej, wszystkich ostrzegł, żeby nie używali nieprzyzwoitych wyrazów. W pewnym momencie gospodyni rozgląda się trzymając w ręce świecę.
- Brakuje mi lichtarzy. – tłumaczy się. - Nie wiem w co jedenastą świecę wstawić.
Porucznik Ryżewski podrywa się z kanapy i toczy dokoła straszliwym wzrokiem.
- Wszyscy milczeć!!! – krzyczy.
Natasza Rostowa wyszła wieczorem na werandę zaczerpnąć świeżego powietrza.
W dole, w łopianach, coś się nagle poruszyło.
- Poruczniku Ryżewski, czy to pan?
- Tak, ja.
- Czemu jest pan taki malutki?
- Nie jestem malutki. Sram.
Zanim jednak zaczęli, objawił im się Bóg i powiedział, że spełni jedno życzenie każdego z nich dotyczące tego zadania.
Pierwszy z poruczników powiedział:
- Boże, daj mi siłę, jakiej będę potrzebował do pokonania tej rzeki.
I Bóg dał mu mięśnie i wytrzymałość potrzebną do tego, żeby sobie poradził. Żołnierz przepłynął przez rzekę. Na drugim brzegu był w 15 minut i mało się przy tym trzy razy nie utopił.
Drugi porucznik poprosił:
- Daj mi, Boże, środki potrzebne do pokonania tej rzeki.
Bóg dał mu kajak i wiosło. Porucznik w 10 minut był na drugim brzegu, a po drodze raz o mało nie utonął.
Trzeci porucznik powiedział:
- Boże, daj mi inteligencję, która będzie mi potrzebna do pokonania rzeki.
I Bóg dał mu sierżanta... Który wyciągnął mapę, znalazł na niej most odległy o zaledwie sto metrów od miejsca, w którym stali, po czym mogli bezpiecznie przekroczyć rzekę w pięć minut.