Zło wraca

11 XI 2021  

                              Zło wraca

                         Chociaż dzieli nas wszystko
                         Daty, słońce i strome urwisko.

                         Ja wiem, że tak być musi
                         Na manowce nikt nie może skusić.

                         To nigdy nie zapomnę uśmiechu,
                         Który będzie w parkowym kwieciu.

                         Będziesz się uśmiechał w ptakach
                         A z deszczem na mnie płakał…

                         Twój oddech będzie pieścił mą twarz,
                         Gdy dręczyć i gonić będzie czas.

                         Do śmierci na końcu drogi
                         Sidłami jadu, który jest bardzo srogi.

                         Nie zna litości!
                         Rozrywa mózg, serce i kości.

                         W pył życie zamienia,
                         Którego wiatr rozwiewa bez śladu cienia.

                         Podobno zła karma wraca
                         A z nią, jej bezlitosna i cierpliwa praca.  

B.W.G