Wolność

Wszystko się posypało w chwili, w której moja rodzina postanowiła sprzedać nasz dom. Miałam tu swoje mieszkanie, ale czułam się bezpieczna mogąc zawsze do nich przyjść, czy słysząc ich przez ścianę.  Teraz to miało się zmienić.  Nie zastanawiałam się długo- moją pracę mogę wykonywać z każdego miejsca na ziemi, a było jedno, które bardzo mnie interesowało.  
Gdańsk. I tak oto ja, dwudziestoczterolatkazamieszkałam w mieście oddalonym od mojej rodziny o ponad 400 kilometrów. Nie miałam dużych wymagań, może dlatego już po tygodniu od podjęcia decyzji czekało na mnie w Gdańsku mieszkanie. Pożegnałam się z rodziną i znajomymi, wsiadłam do samochodu i ruszyłam przed siebie.  
Gdańsk pokochałam prawdziwą i szczerą miłością jeszcze jako dziecko, więc pierwszy tydzień upłynął na wielkiej radości ze spełnienia marzeń i przygotowaniu mieszkania po swojemu. Jak każda kobieta chciałam mieć ukochane kolory na ścianach,  doniczki, dywany i wszystkie detale dokładnie takie jak w moich marzeniach, więc pierwsze co poznałam to pewny szwecki sklep na i, oraz jeszcze jeden o nazwie przypominajacej kobiece imię na J.  
Po tygodniu, gdy usiadłam wreszcie w swoim idealnym mieszkaniu okazało się, że wolność to nie tylko radość, ale również samotność. Pisałam ze swoimi starymi znajomymi, lecz poza Panią ze sklepu to nie było nikogo z kim mogła bym porozmawiać.  
Wytrzymałam w tej ciszy trzy tygodnie. Tak bardzo brakowało mi ludzi, którzy mogliby po prostu ze mną być.  
Wyszłam na miasto.  
C.d.n.