w muślinie utkane

jeszcze się tli na niebie blade słońce a już
w oknach mgła rośnie
marzną poranki i noce szare  
już jesień a babie lato misternie utkane w pajączki  
wciąż pląsa na powietrznych huśtawkach  

w cieniu ogrodu zimozielone szkarłatne ogniki
czekają na schwytanie białych nitek  
by spruć wirowanie

zmienności się mnoży co chwilę
rano deszcz potem cisza nagle  
jak zapaść spada ostatni liść na ziemię
i piszą się te wszystkie rzeczy od nowa