Płacz nienarodzonego dziecka

Mamo, mamo!

Dlaczego na mnie wydałaś

Śmierci wyrok?

Zimne narzędzie do siania śmierci stworzone

Właśnie mnie chwyciło za nogę

Wyrwało nóżkę

Wraz z moim brzuszkiem

Mamo, mamo!

Nie widzisz tego

Lecz twoje dziecko jest już kaleką

I oczka, bym cię nie mógł widzieć

I maleńkie uszy, bym nie mógł cię słyszeć

Mamo, mamo!

Te lodowate szczypce

Zabijają twoją dziecinę!

A na końcu bijące serduszko mi wyrwały

Ulepione przez Jezusa, bym cię mógł z całej siły kochać

Teraz jestem już w Niebie

I z Nieba czasem zerkam na ciebie

Widzę, jak płaczesz