Komunikacja miejska

Krótki wierszyk o transporcie
miejskim środku lokomocji
Jedziesz tym narzędziem tortur
nie brakuje w nim emocji

Tam pasażer jeden z drugim,  
to przeklina, to narzeka,  
Więc współczuję tym biedakom,  
których długa droga czeka.

Latem ukrop, zimą ślisko,  
nikt Ci nie pomoże w biedzie,  
Co dzień w tych żałosnych autkach,  
ludzie tłoczą się jak śledzie.
  
I nie próbuj nigdy lepiej,  
tyłka swego gdzieś posadzić,  
Bo emeryt jeden z drugim,  
zawsze gotów, by Cię zgładzić.
  
Nie zadzieraj ze starszymi,  
każdy mądry ci to powie,  
Takie dziadki się nie czają,  
rąbną laską Cię po głowie.  

Długo czekasz na przystanku,  
drogo płacisz za bilety,  
Lecz pożytku z tego nie masz,  
nadal męczysz się niestety.

Dwa busiki na godzinę,  
tak przewoźnik zaoszczędza,  
To jest właśnie miejski transport,  
jeden wielki wstyd i nędza.

Jeżdżą wolno, jak traktory,  
szybciej doszedł byś piechotą,  
Wal więc z buta, zaoszczędzisz,  
i cię w środku nie wygniotą.

Smutny los jest pasażera,  
który innej opcji nie ma,  
Musi jeździć i się męczyć,  
Transport Miejski – wielka ściema!