Wtorek

Nikt nie lubi poniedziałków.
A ja lubię wtorki
Takie poranki
Kiedy słońce już mocno świeci, ale  jeszcze jest chłodno
Kiedy jedni już pędzą spóźnieni
A inni spokojnie piją kawę

W telewizji śniadaniowej ktoś opowiada o diecie
O wracającej modzie na koturny
W radiu leci Phil Collins
A ty układasz sobie dzień
Różny od chaotycznego poniedziałku.
Taki „spoko kumpel”
Wyluzowany, przewidywany, sympatyczny.  

Lubię ten jeszcze normalny poranek, przed ósmą  
W taki zwykły wtorek
Który ktoś dla ciebie  
Z namaszczeniem,
Z precyzją, z uczuciem
Przygotowywał od wielu miesięcy
I już nic nie będzie takie samo.