w wiecznym gniewie
w tęsknocie straconej
we wspomnieniach smutku
gdy poniżali mnie…
we łzach umazanych krwią
w pustym spojrzeniu
bez myśli na jutro
gdy chciałam odejść…
z oplutą twarzą
poniżoną dumą
zatartą doczesnością
gdy żal powracał…
zacieram ślady
unikam spojrzeń
odchodzę w cień
rzucając się w otchłań… 01.07.2018
4 komentarze
Duygu
Zatkało mnie
Pięknie to ujęłaś w tym krótkim, ale dobrym wierszu...
Ewelina31
@Duygu Ślicznie dziękuję:-)
AuRoRa
Smutne, ale nie wszystko musi być wesołe, jak w życiu.
Ewelina31
@AuRoRa Dokładnie, dziękuję za komentarze:-)
Somebody
Nieźle. Bardzo mój klimat
Ewelina31
@Somebody Dziekuję :-)
AnonimS
Pesymistyczne .... pozdrawiam
Ewelina31
@AnonimS takie jak nastrój...