Stan przejściowy.

Upadasz. Podnosisz się.  
Upadasz. Podnosisz się, bo już wiesz jak.  
Upadasz, chociaż już wiesz dlaczego i w sumie mogłeś ustać.  
Wstajesz, wstajesz szybko, otrzepujesz się, zapierasz nogami…  
I bum! Znów leżysz. Zdziwiony.  
„Co jest, kurwa?”  
Ok, teraz już…  
Ale jednak znów lądujesz…  
Zaczynasz myśleć co jest nie tak z grawitacją.  
Rozglądasz się na boki. Wszyscy stoją.  
Wstajesz, nie chcąc być gorszy.  
Ale powoli, ostrożnie badając grunt.  
Nie zdążyłeś - leżysz.  
Leżysz, a podłoga przyciąga cię jak magnes.  
Już się nawet nie wstydzisz.  
Po prostu leżysz.  
Ale każą wstać.  
Przecież wszyscy stoją.  
Wstajesz, uśmiechasz się.  
Stoisz i  dociera do ciebie, że  
stanie to tylko  
stan przejściowy.